معنی احباط
- احباط((اِ))
- باطل گردانیدن، دوری کردن از کسی
واژههای مرتبط با احباط
احباط
- احباط
- رویگردانی، بیهوده گردانیدن اعراض کردن، باطل گردانیدن باطل کردن ثواب عمل
احباط
- احباط
- باطل کردن، باطل کردن
احباط
- احباط
- احباط ماء رکیه، رفتن آب چاه و بازنیامدن. (منتهی الارب).
احلاط
- احلاط
- ستیهیدن خشمیدن، شتابیدن، خشماندن، ماندگاری
احبال
- احبال
- آبستن کردن، پژمردگی
احباق
- احباق
- گردن نهادن نرم شدن
احباش
- احباش
- سیاه زادن نوزاد سیاه آوردن
احباس
- احباس
- بازداشت از خرید و فروش ورستاد (وقف) داراک بندی
احبار
- احبار
- جمع حبر، دانشمندان، پیشوایان روحانی یهود
