معنی احباب
- احباب((اِ))
- دوست داشتن
واژههای مرتبط با احباب
احباب
- احباب
- دوست داشتن، برگزیدن، دانه بر آوردن، دانه بستن جمع حبیب دوستان یاران. دوست داشتن کسی را
احباب
- احباب
- حبیب ها، یار ها، دوست ها، معشوق ها، محبوب ها، جمعِ واژۀ حبیب
احباب
- احباب
- جمع حبیب، دوستان، یاران
احباب
- احباب
- بخفتن شتر. (زوزنی). فروخفتن شتر و مانده گردیدن یا شکستن عضو آن یا بیمار شدن آن و بر جای ماندن تا بمیرد. (منتهی الارب) ، در بند نگاه داشتن، بستن اسب را جائی در راه خدا
احباب
- احباب
- جَمعِ واژۀ حِب ّ. (زمخشری).
احباب
- احباب
- موضعی است بدیار بنی سلیم. (منتهی الارب). و ذکر آن در شعر آمده است. (معجم البلدان) ، احباض رکیه، پاک کاویدن چاه را که در وی هیچ آب نماند. (منتهی الارب). آب چاه کشیدن چنانکه در آن هیچ آب نماند، احباض سهم، نگذرانیدن تیر را از نشانه و خطا کردن. (منتهی الارب). تیر از آماج نگذرانیدن. تیر در پیش تیرانداز افتیدن. (تاج المصادر)
احلاب
- احلاب
- یاری در شیر دوشی یاری، شیر دوشیدن، گرد آمدن برای جنگ
احقاب
- احقاب
- بر ترک خود سوار کردن، جمع حقیق، سزاواران، جمع حقب، زمان های دراز
احساب
- احساب
- جمع حسب، گوهرها
