علی بن منصور. یاقوت در معجم الادبا آرد: علی بن منصور بن عبیدالله الخطیبی المعروف بالأجل اللغوی مکنی به ابوعلی. اصل وی از اصفهان و مولد و منشاء او بغداد است. او عالم فاضل لغوی و فقیه و کاتب و به نظامیه مقیم بود و نزد ابن العصار و ابوالبرکات الانباری و جز آنان قرائت کرد و بر مذهب شافعی در نظامیه درس فقه میگفت و من در زمانش کسی را نظیر او در علم لغت نشناسم. وی مرا حدیث کرد که در کودکی هر روز نصف جزء خمس قوائم از کتاب مجمل اللغۀ ابن فارس را کتابت و سپس از بر و بر علی بن عبدالرحیم السلمی المعروف به ابن العصار قرائت میکرد تا کتابت و حفظ کتاب را بپایان رسانید و اصلاح المنطق را در کمترین مدت بیاد گرفت و بجز اینها از کتب لغت و فقه و نحو را از برکرد و بیشتر کتب ادب را مورد مطالعه قرار داد و او بسیاری از اشعار و اخبار را حفظ داشت و نیکومحاضره بود و لکن تصدی اِقراء نمیکرد. مولد او را547 هجری قمری گفته اند و این اشعار از اوست: فؤاد معنی بالعیون الفواتر و صبوه باد مغرم بالحواضر سمیران ذادا عن جفون متیم کراها و باتا عنده شر سامر. و نیز او راست: لمن غزال بأعلا رامه سنحا فعاود القلب سکر کان منه صحا مقسم بین اضداد فطرته جنح و غرته فی الجنح ضوء ضحا. رجوع بمعجم الادباء یاقوت چ مارگلیوث ج 5 ص 423 شود
اعظم. جلیل تر. عظیم القدرتر. بزرگوارتر: زندگانی خان اجل دراز باد. (تاریخ بیهقی). و اجل در شعر فارسی به تخفیف آید: ای میر اجل چون اجل آیدت بمیری هرچند که با عز و جمالی و جلالی. ناصرخسرو. شاه اجل خسرو گردون سریر سیف دول خسرو خسرونژاد. مسعودسعد. گفت این زان فلان میر اجل گفت طالب را چنین باشد عمل. مولوی. - امثال: اجل من الحرش، مثل است در مورد کسی که از چیزی بترسد و بأشدّ از آن مبتلا گردد. (مجمع الأمثال میدانی)
کمال الدین (سید...). خوندمیر در حبیب السیر ج 2 ص 264 آرد: و فی شهور سنه تسع و ثمانین و ثمانمائه... (889 هَ.ق.) فرمان خاقان عالیجاه (سلطان حسین میرزا) نفاذ یافت که امیر محمد امین عباسی و امیر سلطان احمد چوکانچی و امیر درویش محمد سوجی به استراباد شتافته بضبط جهات خواجه فخرالدین پردازند و اولاد واقرباء و وکلای آن جناب را مؤاخذ و مقید سازند و امرای عظام به جرجان رفته. امیر مغول دو سه روزی در تمشیت آن مهم با ایشان موافقت نمود. آخرالامر بواسطۀ تخیلات نفسانی و تسویلات شیطانی عصابۀ عصیان و نافرمانی بر پیشانی بسته... بدست بیشرمی ابواب فتنه و فساد برگشاد و عالیجناب سیادت پناه نقابت قباب، سید کمال الدین اجل را که بعلو نسب و طهارت ذیل اتصاف داشت و بگذاردن حج اسلام فایز شده و هشتادوچهار مرحله از مراحل زندگانی طی نموده بود، بدرجۀ علیۀ شهادت رسانید
