معنی اتابک اتابک((اَ بَ)) پدربزرگ، عنوانی که در دستگاه حکومتی سلجوقی به غلامان ترکی که از خود شایستگی نشان می دادند داده می شد و به عنوان مربی شاهزادگان تعیین می شدند، وزیر بزرگ تصویر اتابک فرهنگ فارسی معین
