چون آبله، و در بیت ذیل: دوش که این گِردگَرد گنبد مینا آبله گون شد چو چهر من ز ثریا. قاآنی. ظاهراً غلط آمده است، چه گون در آخر کلمه چنانکه گونه به معنی رنگ و لون و فام و نیز مانند و شبه و سان و روش می آید و بس و بمعنی دارا و دارنده در جایی دیده نشده است
