معنی اباقا
- اباقا((اِ))
- آباقا، برادر مهتر یا کهتر پدر، آباقا
واژههای مرتبط با اباقا
اباقا
- اباقا
- ترکی برادر پدر اپدر (عمو) برادر مهتر یا کهتر پدر آباقا
اباقا
- اباقا
- اَبَقاآن. پسر هلاکو. پس از مرگ پدر در سال 663 هَ. ق. در مراغه به تخت سلطنت نشست و پس از 17 سال و چند ماه فرمانروائی در همدان مسموم شد و درگذشت. شمس الدین جوینی وزیر او بود و نجم الدین قزوینی و مؤیدالدین عرضی و فخرالدین مراغی و قطب الدین شیرازی و محیی الدین مغربی و فخرالدین اخلاطی طبیب و تقی الدین حشایشی صاحب تریاق بزمان او میزیسته اند. و دختر عظیم روم را که هولاکو نزدیک وفات برای خودخواستاری کرده بود اباقا پس از فوت پدر تزویج کرد
حباقا
- حباقا
- سریانی شبدر خود رو شبدر وحشی
حباقا
- حباقا
- بلغت سریانی، داروئیست که آنرا حندقوقی و بفارسی اندقوقو گویند. منافع بسیار دارد. (برهان قاطع). حندقوقی. (بحر الجواهر). و بعضی گویند حندقوقی برّی است. ذُرَق. لوطوس آغریوس. رجوع به لوطوس آغریوس و طریفلن شود
ابقا
- ابقا
- باقی داشتن بجای ماندن چیزی را باقی ماندن زنده داشتن باقی گذاشتن، رعایت مرحمت کردن بخشودن مهربانی کردن بر کسی شفقت کردن، اصلاح کردن میان قومی
ابقا
- ابقا
- میانجی گری، نگه داشت، واگذاشت
ابقا
- ابقا
- باقی گذاشتن، برجا گذاشتن چیزی، پایدار نگه داشتن، زنده داشتن، رحم کردن به حال کسی، ترحم، شفقت
باقا
- باقا
- دهی است از توابع نابلس، (الاعلام زرکلی ج 8 ص 41)
اباق
- اباق
- گریختن بنده از مولی بی سببی. بگریختن. (تاج المصادر بیهقی). بگریختن بنده. (زوزنی). گریز. گریزپائی