مقدمه مفهومی حافظه ها یا دستگاه های فقط نوشتنی (Write-only) به سیستم هایی اشاره دارند که تنها امکان ذخیره سازی داده را فراهم می کنند، بدون اینکه امکان بازیابی یا خواندن اطلاعات ذخیره شده وجود داشته باشد. این مفهوم در تضاد کامل با حافظه های سنتی قرار دارد و معمولاً در کاربردهای امنیتی و ثبت وقایع استفاده می شود. تاریخچه و تکامل ایده دستگاه های فقط نوشتنی به دهه 1970 و نیازهای امنیتی خاص در برخی سیستم های دولتی بازمی گردد. با پیشرفت فناوری های رمزنگاری در دهه 1990، این مفهوم در برخی سیستم های امنیتی پیاده سازی شد. امروزه با افزایش نگرانی ها درباره حریم خصوصی، استفاده از این فناوری در حال گسترش است. مولفه های اصلی - رابط نوشتن داده - مکانیزم ذخیره سازی غیرقابل بازگشت - سیستم های تأیید اعتبار - پروتکل های امنیتی - روش های ممیزی انواع سیستم های فقط نوشتنی 1. دستگاه های ثبت وقایع امنیتی 2. سیستم های رأی گیری الکترونیکی 3. لاگ های حسابرسی غیرقابل تغییر 4. حافظه های امنیتی یک طرفه 5. سیستم های گزارش دهی ناشناس کاربردهای صنعتی - سیستم های امنیتی سطح بالا - رأی گیری الکترونیکی - ثبت گزارش های مالی - ذخیره سازی مدارک پزشکی - سیستم های گزارش دهی تخلفات چالش های فنی - تضمین عدم امکان خواندن داده ها - مدیریت خطاها بدون امکان بازبینی - تأیید صحت عملیات نوشتن - مقیاس پذیری سیستم - یکپارچه سازی با سیستم های موجود راهکارهای پیشرفته - استفاده از رمزنگاری پیشرفته - پیاده سازی سیستم های مبتنی بر بلاکچین - توسعه پروتکل های تأیید اعتبار - بهره گیری از سخت افزارهای امنیتی اختصاصی - ایجاد مکانیزم های ممیزی غیرمتمرکز نتیجه گیری و روندهای آینده سیستم های فقط نوشتنی به سمت غیرمتمرکز شدن و استفاده از فناوری های پیشرفته رمزنگاری در حال حرکت هستند.
