مفاهیم پایه مرئی (Visible) در طراحی رابط کاربری به وضعیتی اشاره دارد که یک عنصر یا کامپوننت برای کاربر قابل مشاهده باشد. این مفهوم در تمام پلتفرم های توسعه UI/UX از وب تا موبایل و دسکتاپ کاربرد اساسی دارد. مدیریت صحیح وضعیت مرئی/نامرئی عناصر تأثیر مستقیمی بر تجربه کاربری و عملکرد سیستم دارد. انواع وضعیت های مرئی 1- کاملاً مرئی: عنصر به طور کامل نمایش داده می شود 2- نیمه مرئی: عنصر با شفافیت جزئی نمایش داده می شود (مثلاً opacity: 0.5) 3- نامرئی: عنصر نمایش داده نمی شود اما فضای آن حفظ می شود 4- حذف شده: عنصر نه نمایش داده می شود و نه فضایی اشغال می کند پیاده سازی در تکنولوژی های مختلف در CSS: .visible { display: block; } .invisible { visibility: hidden; } .removed { display: none; }
در Android: view.setVisibility(View.VISIBLE); // مرئی view.setVisibility(View.INVISIBLE); // نامرئی (با حفظ فضا) view.setVisibility(View.GONE); // حذف شده
در iOS (Swift): view.isHidden = false // مرئی view.isHidden = true // نامرئی view.alpha = 0.5 // نیمه شفاف کاربردهای پیشرفته - انیمیشن های ظاهر/ناپدید شدن - لودینگ پیشرونده (Progressive Loading) - نمایش/مخفی کردن بخش های مختلف فرم - پیاده سازی accordionها و تب ها - بهینه سازی عملکرد با Lazy Loading بهترین روش ها - استفاده از display: none برای عناصری که به ندرت نیاز به نمایش دارند - استفاده از visibility: hidden برای تغییرات مکرر وضعیت - بهره گیری از opacity برای انیمیشن های نرم - پیاده سازی transitions برای تغییرات روان - مدیریت focus در عناصر نامرئی برای دسترسی پذیری چالش ها و راهکارها 1- تأثیر بر عملکرد در تغییرات مکرر راهکار: استفاده از تکنیک های بهینه سازی مانند Virtual DOM 2- مشکلات دسترسی پذیری راهکار: مدیریت صحیح aria-hidden و tabindex 3- همگام سازی در کامپوننت های پیچیده راهکار: استفاده از state management متمرکز 4- تأثیر بر layout هنگام تغییر وضعیت راهکار: استفاده از تکنیک های محاسبه پیش بینانه
