مقدمه مفهومی درباره واژه احیا (Undelete) به فرآیند بازیابی فایل ها یا داده هایی اشاره دارد که قبلاً از سیستم حذف شده اند. این قابلیت در سیستم های عامل و برنامه های کاربردی مختلف وجود دارد و بر اساس این اصل کار می کند که حذف فایل معمولاً فقط علامت گذاری فضای آن به عنوان قابل استفاده مجدد است، نه پاک کردن واقعی داده ها. تکنیک های احیا بسته به نوع سیستم فایل و مدت زمان سپری شده از حذف، موفقیت های متفاوتی دارند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در مدیریت فایل سیستم ها، دستورات undelete برای بازیابی فایل های حذف شده وجود دارد. در پایگاه داده ها، این مفهوم به بازیابی رکوردهای حذف شده اشاره دارد. در برنامه نویسی، کتابخانه هایی برای پیاده سازی قابلیت undo/delete وجود دارند. در ذخیره سازی ابری، سطل بازیابی (recycle bin) عملکرد مشابهی ارائه می دهد. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT 1. استفاده از ابزارهایی مثل Recuva برای بازیابی فایل های حذف شده. 2. دستور UNDELETE در DOS. 3. سطل بازیابی در ویندوز و سیستم های مشابه. 4. قابلیت بازگردانی ایمیل های حذف شده در سرویس های ایمیل. 5. بازیابی تصاویر حذف شده از کارت حافظه دوربین. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های ذخیره سازی، پیاده سازی مکانیزم های بازیابی فایل های حذف شده اهمیت دارد. در توسعه نرم افزار، طراحی قابلیت undo/delete بخش مهمی از تجربه کاربری است. در سیستم های مدیریت پایگاه داده، امکان بازیابی داده های حذف شده از ویژگی های امنیتی مهم محسوب می شود. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم undelete از اوایل دهه 1980 با سیستم عامل هایی مانند DOS معرفی شد. در دهه 1990 با معرفی سطل بازیابی در ویندوز 95 محبوبیت یافت. امروزه در سیستم های مدرن، این قابلیت پیشرفته تر شده و حتی نسخه های قبلی فایل ها را نیز حفظ می کند. تفکیک آن از واژگان مشابه احیا با مفاهیمی مانند بازیابی (recovery) یا بازگردانی (restore) متفاوت است. احیا معمولاً به بازیابی فایل های اخیراً حذف شده اشاره دارد، در حالی که بازیابی ممکن است شامل داده های از دست رفته به دلایل مختلف باشد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در پایتون می توان با ماژول هایی مانند send2trash فایل ها را به سطل بازیابی منتقل کرد. در جاوا می توان از قابلیت های NIO.2 برای مدیریت فایل سیستم استفاده نمود. در ++C می توان مستقیماً با APIهای سیستم عامل برای بازیابی فایل ها کار کرد. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک سوءبرداشت رایج این است که همه فایل های حذف شده قابل بازیابی هستند، در حالی که پس از بازنویسی داده ها، بازیابی غیرممکن می شود. چالش اصلی پیاده سازی مکانیزم های کارآمد بدون مصرف بیش از حد فضای ذخیره سازی است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی قابلیت undelete یکی از ویژگی های مهم سیستم های ذخیره سازی مدرن است که از دست دادن تصادفی داده ها را کاهش می دهد. توسعه دهندگان باید با تکنیک های پیاده سازی و محدودیت های آن آشنا باشند.
