مقدمه مفهومی درباره واژه فونت حقیقی (TrueType) فرمتی برای فونت های کامپیوتری است که در اواخر دهه 1980 توسط اپل توسعه یافت و سپس توسط مایکروسافت بهبود داده شد. این فناوری انقلابی در نمایش متون دیجیتال ایجاد کرد، چرا که بر خلاف فونت های بیت مپ قدیمی، از توصیف های ریاضی برای رسم حروف استفاده می کند. این ویژگی باعث می شود فونت های TrueType در هر اندازه ای با وضوح بالا نمایش داده شوند. فونت های TrueType شامل اطلاعاتی درباره چگونگی نمایش هر نویسه در اندازه ها و وضوح های مختلف هستند و از hinting برای بهبود نمایش در وضوح های پایین استفاده می کنند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در سیستم عامل های مدرن برای نمایش متن استفاده می شود. در برنامه نویسی گرافیکی برای رندر متن به کار می رود. در طراحی وب، برای فونت های قابل دانلود کاربرد دارد. در نرم افزارهای نشر رومیزی، برای چاپ با کیفیت استفاده می شود. در برنامه های ویرایش متن، برای ارائه گزینه های فونت متنوع استفاده می شود. در موتورهای بازی، برای نمایش متن در محیط بازی کاربرد دارد. در سیستم های جاسازی شده، برای نمایش متن با منابع محدود استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT 1. فونت های سیستم در ویندوز و macOS 2. متن نمایش داده شده در مرورگرهای وب 3. متن چاپ شده در نرم افزارهای ورد پرداز 4. زیرنویس های فیلم ها و ویدیوها 5. متن رابط کاربری برنامه های موبایل 6. لوگوهای متنی در طراحی گرافیکی 7. متن در اسناد PDF 8. نمایش متن در کنسول های بازی 9. متن در برنامه های CAD 10. نمایش اطلاعات در سیستم های صنعتی. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در طراحی سیستم عامل ها، پشتیبانی از TrueType بخش مهمی از زیرسیستم گرافیکی است. در موتورهای رندرینگ متن، تفسیر فایل های TrueType ضروری است. در برنامه های چندسکویی، استفاده از فونت های TrueType به یکنواختی نمایش کمک می کند. در سیستم های نشر الکترونیکی، کیفیت نمایش TrueType اهمیت دارد. در رابط های کاربری مدرن، انعطاف پذیری TrueType امکان طراحی بهتر را فراهم می کند. در برنامه های موبایل، فونت های TrueType به کاهش حجم برنامه کمک می کنند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف TrueType در 1989 توسط اپل معرفی شد. در 1991، مایکروسافت آن را در ویندوز 3.1 ادغام کرد. در 1990، نسخه های بهبود یافته با hinting بهتر ارائه شدند. در 1995، با OpenType رقابت کرد. در 2000، در سیستم عامل های مدرن به استاندارد تبدیل شد. در 2010، پشتیبانی از Unicode در آن بهبود یافت. امروزه، اگرچه OpenType جایگزین بخشی از کاربردهای آن شده، اما همچنان به طور گسترده استفاده می شود. تفکیک آن از واژگان مشابه TrueType با فونت های بیت مپ که برای اندازه های خاص طراحی می شوند تفاوت دارد. با PostScript Type 1 که از توصیف های متفاوتی استفاده می کند متفاوت است. با OpenType که فرمت جدیدتری است و قابلیت های بیشتری دارد تفاوت دارد. با فونت های وکتور که مفهوم عام تر هستند نیز تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Windows API از توابع GDI برای کار با TrueType استفاده می شود. در macOS از Core Text برای رندر TrueType استفاده می شود. در Python از کتابخانه هایی مانند Pillow برای کار با TrueType استفاده می شود. در JavaScript از Web Fonts برای استفاده از TrueType در وب استفاده می شود. در OpenGL از کتابخانه هایی مانند FreeType برای رندر TrueType استفاده می شود. در Android از کلاس Typeface برای کار با TrueType استفاده می شود. در iOS از UIFont برای استفاده از فونت های TrueType استفاده می شود. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن 1. تصور اینکه TrueType تنها فرمت فونت موجود است 2. عدم درک تفاوت بین TrueType و OpenType 3. باور غلط درباره عدم نیاز به hinting در نمایش مدرن 4. تصور اشتباه درباره یکسان بودن تمام پیاده سازی های TrueType 5. عدم توجه به محدودیت های TrueType در مقایسه با فرمت های جدیدتر 6. باور نادرست درباره منسوخ شدن کامل TrueType 7. تصور اینکه TrueType همیشه بهتر از فونت های بیت مپ است 8. عدم درک تفاوت بین فونت های TrueType و سیستم های مدیریت فونت. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی TrueType به عنوان یکی از مهم ترین فناوری های نمایش متن دیجیتال، تأثیر عمیقی بر رابط های کاربری و نشر الکترونیکی داشته است. اگرچه فرمت های جدیدتری مانند OpenType توسعه یافته اند، اما TrueType همچنان به طور گسترده استفاده می شود. درک ساختار و قابلیت های TrueType برای توسعه دهندگان رابط کاربری و طراحان گرافیک ضروری است. با پیشرفت نمایشگرهای با وضوح بالا، برخی محدودیت های TrueType کمتر شده اند، اما اصول طراحی آن هنوز مرتبط هستند.
