مقدمه مفهومی درباره واژه فرستادن (Transmit) در فناوری اطلاعات به عمل ارسال عمدی داده ها یا سیگنال ها از یک منبع به یک یا چند مقصد اشاره دارد. این فرآیند هسته اصلی تمامی ارتباطات دیجیتال و آنالوگ را تشکیل می دهد. فرستادن می تواند به صورت سیمی یا بی سیم، یکطرفه یا دوطرفه، همزمان یا ناهمزمان انجام شود. در سطح فنی، فرستادن شامل تبدیل داده به فرمت مناسب، کدگذاری، مدولاسیون (در صورت نیاز) و ارسال فیزیکی یا منطقی اطلاعات است. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در برنامه نویسی شبکه، فرستادن داده معمولاً از طریق توابعی مانند send() در سوکت ها انجام می شود. در توسعه وب، فرستادن درخواست های HTTP از مرورگر به سرور اتفاق می افتد. در سیستم های توزیع شده، فرستادن پیام ها بین نودها انجام می شود. در برنامه نویسی سیستم های embedded، فرستادن سیگنال های کنترل به دستگاه های سخت افزاری رایج است. در امنیت اطلاعات، فرستادن امن داده ها با استفاده از رمزنگاری اهمیت ویژه ای دارد. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT 1. فرستادن درخواست HTTP از مرورگر به سرور 2. ارسال ایمیل از کلاینت به سرور SMTP 3. فرستادن فایل از طریق FTP 4. ارسال پیام های فوری در چت روم ها 5. فرستادن دستورات به پایگاه داده 6. ارسال داده های حسگرها در سیستم های IoT 7. فرستادن تراکنش های بانکی 8. ارسال سیگنال های کنترل به دستگاه های صنعتی 9. فرستادن بسته های صوتی در تماس های VoIP 10. ارسال به روزرسانی های نرم افزاری به دستگاه های کاربران. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری کلاینت-سرور، فرستادن درخواست ها از کلاینت و پاسخ ها از سرور اساس کار سیستم است. در معماری P2P، نودها به صورت مساوی قادر به فرستادن و دریافت هستند. در سیستم های پیام رسانی، فرستادن پیام ها به صف ها یا موضوعات انجام می شود. در معماری Event-Driven، فرستادن رویدادها به سیستم های مشترک صورت می گیرد. در میکروسرویس ها، فرستادن درخواست های API بین سرویس ها رایج است. در سیستم های بلادرنگ، فرستادن داده با حداقل تأخیر حیاتی است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم فرستادن به اختراع تلگراف در قرن نوزدهم بازمی گردد. در دهه 1940 با توسعه سیستم های راداری، تکنیک های فرستادن سیگنال پیشرفت کردند. در دهه 1960، فرستادن داده های دیجیتال با ظهور مودم ها آغاز شد. در دهه 1980، پروتکل های استاندارد برای فرستادن داده در شبکه ها توسعه یافتند. در دهه 1990، فرستادن داده در اینترنت عمومی شد. در دهه 2000، فرستادن بی سیم داده با WiFi و موبایل محبوبیت یافت. در دهه 2010، تکنیک های پیشرفته مانند MIMO برای فرستادن همزمان چندین جریان داده توسعه یافتند. تفکیک آن از واژگان مشابه فرستادن (Transmit) با دریافت (Receive) که عمل مقابل آن است تفاوت دارد. با پردازش (Process) که شامل تغییر داده است متفاوت است. با ذخیره سازی (Store) که نگهداری داده است تفاوت دارد. با پخش (Broadcast) که فرستادن به چند مقصد است متفاوت است. همچنین با مسیریابی (Route) که تعیین مسیر داده است تفاوت دارد. با تبدیل (Convert) که تغییر فرمت داده است نیز متفاوت است. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python از متد send() در سوکت ها استفاده می شود. در Java از متدهای OutputStream برای فرستادن داده استفاده می شود. در C از تابع write() برای فرستادن داده استفاده می شود. در JavaScript از متد fetch() یا XMLHttpRequest برای فرستادن درخواست های HTTP استفاده می شود. در PHP از توابعی مانند curl_exec() برای فرستادن درخواست ها استفاده می شود. در Ruby از متد post() برای فرستادن داده استفاده می شود. در Swift از URLSession برای فرستادن درخواست های شبکه استفاده می شود. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن 1. تصور اینکه فرستادن داده همیشه منجر به دریافت موفق می شود 2. عدم توجه به محدودیت های اندازه داده قابل فرستادن 3. باور غلط درباره امنیت ذاتی فرآیند فرستادن 4. عدم درک تفاوت بین فرستادن همزمان و ناهمزمان 5. تصور اشتباه درباره یکسان بودن زمان فرستادن انواع داده 6. عدم توجه به هزینه های فرستادن داده در محیط های ابری 7. باور نادرست درباره عدم نیاز به تأیید دریافت پس از فرستادن 8. تصور اینکه فرستادن داده در شبکه های محلی و اینترنت یکسان است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی فرستادن داده یکی از اساسی ترین عملیات در سیستم های ارتباطی و شبکه های کامپیوتری است که درک دقیق مکانیزم ها و پروتکل های مربوط به آن برای هر توسعه دهنده و مهندس شبکه ضروری است. بهینه سازی فرآیند فرستادن داده از نظر کارایی، امنیت و قابلیت اطمینان تأثیر مستقیمی بر عملکرد کلی سیستم دارد. با پیشرفت فناوری های ارتباطی، روش های جدید و کارآمدتری برای فرستادن داده در حال ظهور هستند که نیاز به به روزرسانی مستمر دانش فنی دارند.
