مقدمه مفهومی ضامن (Toggle) به نوعی کنترل در رابط کاربری اشاره دارد که امکان جابجایی بین دو حالت پایدار (معمولاً روشن/خاموش) را فراهم می کند. این عنصر رابط کاربری در طراحی مدرن به طور گسترده برای کنترل تنظیمات، تغییر حالت ها و فعال/غیرفعال کردن ویژگی ها استفاده می شود. ضامن ها از نظر فنی می توانند به صورت فیزیکی (در دستگاه های سخت افزاری) یا مجازی (در نرم افزارها) پیاده سازی شوند. تاریخچه و تکامل ضامن های فیزیکی از ابتدای الکترونیک وجود داشته اند. در رابط های کاربری نرم افزاری، اولین ضامن های مجازی در دهه 1980 در سیستم عامل های اولیه ظاهر شدند. امروزه در طراحی Material Design و دیگر سیستم های طراحی مدرن، ضامن ها به عناصری استاندارد با رفتار و ظاهر تعریف شده تبدیل شده اند. زیرشاخه های کلیدی 1. ضامن های سخت افزاری (کلیدهای فیزیکی) 2. ضامن های نرم افزاری (کنترل های UI) 3. سوئیچ های چندحالته 4. کنترل های ترکیبی با ضامن 5. ضامن های تعاملی پیشرفته کاربردهای عملی • کنترل تنظیمات برنامه ها • فعال/غیرفعال کردن ویژگی ها • تغییر حالت نمایش • کنترل دسترسی و مجوزها • تعاملات سریع کاربر چالش های فنی 1. طراحی برای تجربه کاربری بهینه 2. پیاده سازی در پلتفرم های مختلف 3. مدیریت حالت در برنامه های پیچیده 4. دسترسی پذیری برای کاربران با نیازهای خاص 5. یکپارچه سازی با سیستم های طراحی مدرن راهکارهای نوین • کامپوننت های ضامن قابل استفاده مجدد • انیمیشن های انتقال روان • پشتیبانی از ورودی های مختلف (کلیک، لمس، صدا) • یکپارچه سازی با سیستم های مدیریت حالت • الگوهای طراحی تعاملی پیشرفته
