مقدمه مفهومی بلیط (Ticket) در امنیت اطلاعات به یک ساختار داده امن اشاره دارد که برای احراز هویت و مجوزدهی در سیستم های توزیع شده استفاده می شود. این مفهوم در پروتکل های امنیتی مانند Kerberos، OAuth و SAML کاربرد اساسی دارد. یک بلیط معمولاً شامل اطلاعاتی مانند هویت کاربر، محدوده دسترسی، زمان انقضا و امضای دیجیتال است که توسط سرور مرجع امضا شده و در برابر دستکاری محافظت می شود. تاریخچه و تکامل مفهوم بلیط های امنیتی در دهه 1980 با پروتکل Kerberos در MIT توسعه یافت. در دهه 1990، استانداردهایی مانند X.509 برای بلیط های دیجیتال تعریف شد. امروزه در معماری های مدرنی مانند میکروسرویس ها و سیستم های ابری، بلیط های امنیتی به صورت توکن های JWT و OAuth2 Token پیاده سازی می شوند. زیرشاخه های کلیدی 1. بلیط های احراز هویت (TGT در Kerberos) 2. بلیط های سرویس (Service Tickets) 3. توکن های دسترسی (Access Tokens) 4. کوپن های امنیتی (Security Tokens) 5. گواهی های دیجیتال (X.509 Certificates) کاربردهای عملی • سیستم های احراز هویت سازمانی • کنترل دسترسی در معماری های میکروسرویس • مدیریت session در برنامه های وب مدرن • امن سازی APIها و سرویس های ابری • پیاده سازی SSO (تک علامتی) چالش های فنی 1. جلوگیری از سرقت و بازیابی بلیط ها 2. مدیریت چرخه عمر و ابطال بلیط ها 3. مقیاس پذیری در سیستم های بزرگ 4. یکپارچه سازی با مکانیسم های مختلف احراز هویت 5. حفظ حریم خصوصی در بلیط های حاوی اطلاعات حساس راهکارهای نوین • توکن های کوتاه عمر (Short-lived Tokens) • رمزنگاری پیشرفته با الگوریتم های مدرن • سیستم های توزیع شده ابطال توکن • معماری های بدون حالت (Stateless) با JWT • احراز هویت چندعاملی برای صدور بلیط
