مقدمه مفهومی درباره واژه عملگر مقایسه ای (Equality Operator) در برنامه نویسی به عملگری اطلاق می شود که برای بررسی برابری بین دو مقدار یا عبارت استفاده می شود. این عملگر که معمولاً با نماد == نشان داده می شود، یکی از پرکاربردترین عملگرهای رابطه ای در زبان های برنامه نویسی است و در ساختارهای شرطی، حلقه ها و عبارات منطقی به طور گسترده استفاده می شود. درک دقیق رفتار این عملگر و تفاوت آن با عملگر انتساب (=) برای برنامه نویسان مبتدی بسیار مهم است. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در عبارات شرطی. در حلقه های تکرار. در مقایسه مقادیر متغیرها. در اعتبارسنجی داده ها. در عبارات بولی. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT بررسی برابری دو عدد در شرط if. مقایسه رشته ها در اعتبارسنجی ورودی. بررسی مقدار بازگشتی توابع. شرط توقف در حلقه ها. مقایسه اشیا در برنامه نویسی شیءگرا. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در پیاده سازی منطق برنامه. در کنترل جریان اجرا. در اعتبارسنجی داده ها. در بهینه سازی کد. در طراحی الگوریتم ها. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف از اولین زبان های برنامه نویسی در دهه 1950. در زبان C به صورت استاندارد درآمد. امروزه در تمام زبان های مدرن با تفاوت های جزئی وجود دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه با عملگر انتساب (=) که مقداردهی می کند تفاوت دارد. همچنین با عملگر هویتی (===) که نوع و مقدار را مقایسه می کند متمایز است. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python و Java با ==. در JavaScript با == یا ===. در C و C++ با ==. در SQL با =. در زبان های تابعی با توابع مقایسه. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن اشتباه گرفتن با عملگر انتساب. عدم توجه به تفاوت == و === در برخی زبان ها. تصور نادرست از رفتار آن با انواع داده مختلف. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی عملگر مقایسه ای از عناصر پایه ای برنامه نویسی است. درک تفاوت آن با عملگرهای مشابه مهم است. رفتار آن در زبان های مختلف ممکن است متفاوت باشد.
