مقدمه مفهومی درباره واژه اصطلاح synchronous در محاسبات به مدلی از اجرا اشاره دارد که در آن عملیات به صورت ترتیبی و بلوکه کننده انجام می شوند. در این مدل، هر عملیات باید قبل از شروع عملیات بعدی کامل شود. این مفهوم در مقابل مدل asynchronous قرار می گیرد که در آن عملیات می توانند به صورت موازی اجرا شوند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در برنامه نویسی، فراخوانی های synchronous برای عملیات سریع و ساده استفاده می شوند. در ارتباطات شبکه ای، پروتکل های synchronous مانند HTTP/1.1 کاربرد دارند. در سیستم های توزیع شده، تراکنش های synchronous برای عملیات حیاتی استفاده می شوند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT هنگام خواندن فایل در برنامه ها، معمولاً از فراخوانی های synchronous استفاده می شود. در تراکنش های بانکی، تأیید synchronous تراکنش قبل از ادامه کار ضروری است. در APIهای ساده، فراخوانی های synchronous پاسخ فوری می دهند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های سنتی، مدل synchronous غالب است. در میکروسرویس ها، برخی عملیات حیاتی به صورت synchronous طراحی می شوند. در سیستم های Real-Time، زمان بندی synchronous برای پاسخگویی به موقع ضروری است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مدل synchronous از ابتدای تاریخچه محاسبات وجود داشته است. در دهه 1980 با ظهور سیستم های چندکاربره، مدل های asynchronous محبوب شدند. امروزه معمولاً ترکیبی از هر دو مدل استفاده می شود. تفکیک آن از واژگان مشابه synchronous نباید با blocking اشتباه گرفته شود. همه عملیات های synchronous بلوکه کننده هستند، اما همه عملیات های بلوکه کننده synchronous نیستند. همچنین با sequential تفاوت دارد که فقط به ترتیب اجرا اشاره دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در JavaScript، اکثر عملیات به صورت asynchronous هستند. در Java، متدهای معمولی synchronous اجرا می شوند. در Python، فراخوانی های معمولی synchronous هستند مگر اینکه async/await استفاده شود. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک باور غلط این است که synchronous همیشه بد است، در حالی که برای عملیات سریع مناسب است. چالش اصلی استفاده نادرست برای عملیات زمان بر است که می تواند عملکرد سیستم را کاهش دهد. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی مدل synchronous ساده تر است اما برای همه موارد مناسب نیست. درک تفاوت آن با asynchronous برای طراحی سیستم های کارا ضروری است. معمولاً ترکیب هوشمندانه هر دو مدل بهترین نتیجه را می دهد.
