مقدمه مفهومی درباره واژه گام (Step) در برنامه نویسی و الگوریتم ها به کوچکترین واحد پیشرفت در اجرای یک فرآیند اشاره دارد. این مفهوم هم در سطح دستورالعمل های ماشین و هم در سطح الگوریتم های سطح بالا کاربرد دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در اشکال زدایی گام به گام، طراحی الگوریتم ها، پردازش دسته ای، اجرای تراکنش ها و فرآیندهای تکراری استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT 1. اجرای گام به گام برنامه در دیباگرها 2. هر تکرار در حلقه های برنامه نویسی 3. مراحل پردازش در الگوریتم های یادگیری ماشین 4. گام های یک تراکنش بانکی 5. مراحل نصب یک نرم افزار نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم ها، تفکیک فرآیندها به گام های مجزا باعث مدیریت بهتر می شود. در الگوریتم ها، هر گام یک واحد منطقی از پردازش است. در اشکال زدایی، امکان ردیابی خطاها را فراهم می کند. در پردازش موازی، واحدهای تقسیم کار هستند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم گام از ابتدای برنامه نویسی کامپیوترها وجود داشته است. در دهه 1980 با ظهور دیباگرهای پیشرفته اهمیت یافت. امروزه در الگوریتم های پیچیده و سیستم های توزیع شده نقش کلیدی دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه گام با دستورالعمل تفاوت دارد: اولی می تواند شامل چندین دستورالعمل باشد. با مرحله (Stage) نیز متفاوت است که معمولاً به بخش های بزرگتری اشاره می کند. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در دیباگرها با دستورات step into/over. در الگوریتم ها با توضیحات شبه کد. در حلقه ها با شمارنده تکرار. در پردازش دسته ای با جداکردن مراحل. در UML با نمودارهای فعالیت. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج: همه گام ها باید زمان اجرای یکسانی داشته باشند. چالش اصلی: تعیین اندازه بهینه گام ها در فرآیندهای پیچیده. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی تفکیک صحیح فرآیندها به گام های مناسب از مهارت های مهم در طراحی الگوریتم و سیستم است. این کار تحلیل و اشکال زدایی را تسهیل می کند.
