مقدمه مفهومی درباره واژه مشخص کردن (Specify) به فرآیند تعریف دقیق و بدون ابهام ویژگی ها، پارامترها، نیازمندی ها یا رفتارهای مورد انتظار از یک سیستم، کامپوننت یا فرآیند نرم افزاری اشاره دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در تعریف متغیرها در برنامه نویسی، در مشخصات رابط های برنامه نویسی (API)، در پیکربندی سیستم ها، در تعریف محدودیت های پایگاه داده، و در مستندسازی پروژه ها کاربرد دارد. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT 1. تعیین نوع داده متغیرها در TypeScript 2. مشخص کردن ورودی ها و خروجی های یک تابع 3. تعریف محدودیت های فیلدها در طراحی بانک اطلاعاتی 4. مشخص کردن نسخه های دقیق وابستگی ها در package.json 5. تعیین پارامترهای اتصال به پایگاه داده نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری نرم افزار، مشخص کردن دقیق قراردادهای بین کامپوننت ها حیاتی است. در DevOps، مشخص کردن محیط های اجرا ضروری می باشد. در تست نرم افزار، موارد آزمون باید به دقت مشخص شوند. در مدیریت پیکربندی، مقادیر دقیق باید تعریف گردند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم مشخص کردن از ابتدای برنامه نویسی در دهه 1950 وجود داشت. در دهه 1970 با ظهور زبان های نوع دار تقویت شد. دهه 1990 شاهد رشد روش های رسمی مهندسی نیازمندی ها بود. امروزه در معماری میکروسرویس، مشخص کردن دقیق قراردادهای بین سرویس ها اهمیت ویژه ای دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه مشخص کردن با تعریف کردن تفاوت دارد: اولی دقیق تر و فنی تر است. با توصیف کردن نیز متفاوت است که بیشتر کیفی بوده و کمتر کمی می باشد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در TypeScript با تعیین نوع متغیرها. در Java با annotationها. در Python با type hints. در SQL با CONSTRAINTها. در YAML/JSON برای پیکربندی ها. در OpenAPI برای تعریف دقیق APIها. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج: هرچه بیشتر مشخص کنیم بهتر است (در حالی که باید تعادل با انعطاف پذیری حفظ شود). چالش اصلی: یافتن سطح بهینه از جزئیات در مشخص کردن نیازمندی ها. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی توانایی مشخص کردن دقیق و مؤثر نیازمندی ها و پارامترها مهارتی کلیدی برای مهندسان نرم افزار است. این کار از بروز ابهامات و مشکلات در مراحل بعدی توسعه جلوگیری می کند.
