مقدمه مفهومی درباره واژه هرزنامه (Spam) به پیام های الکترونیکی ناخواسته و انبوه گفته می شود که معمولاً برای مقاصد تبلیغاتی، کلاهبرداری یا انتشار بدافزار ارسال می گردند و یکی از معضلات اصلی فضای دیجیتال محسوب می شوند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در امنیت سایبری برای شناسایی و مسدودسازی حملات، در سیستم های ایمیل برای فیلتر کردن پیام های ناخواسته، و در شبکه های اجتماعی برای مقابله با حساب های جعلی استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT 1. ایمیل های تبلیغاتی ناخواسته 2. پیام های انبوه در شبکه های اجتماعی 3. کامنت های اسپم در وبلاگ ها 4. تماس های تلفنی ناخواسته (spam call) 5. پیام های مخرب در پیام رسان ها نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها سیستم های ضد هرزنامه بخش مهمی از معماری سرویس های آنلاین هستند. در طراحی سیستم های ایمیل، فیلترهای spam نقش محافظتی دارند. در APIها، مکانیسم های جلوگیری از سوءاستفاده (anti-abuse) پیاده سازی می شوند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف اصطلاح spam از یک اسکچ کمدی در سال 1970 گرفته شد. در دهه 1990 با رشد اینترنت شیوع یافت. در سال 2003 قانون CAN-SPAM در آمریکا تصویب شد. امروزه با پیچیده تر شدن تکنیک ها، روش های مقابله نیز پیشرفته تر شده اند. تفکیک آن از واژگان مشابه هرزنامه با فیشینگ تفاوت دارد: اولی برای انبوه رسانی است، دومی برای کلاهبرداری هدفمند. با malware نیز متفاوت است، اگرچه ممکن است حاوی بدافزار باشد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با کتابخانه هایی مانند SpamAssassin. در PHP با افزونه های ضد اسپم. در JavaScript برای اعتبارسنجی فرم ها و جلوگیری از ارسال خودکار. در سیستمعامل ها با فایروال ها و فیلترهای محتوایی. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج: همه پیام های تبلیغاتی اسپم هستند (در حالی که برخی مجازند). چالش اصلی: تعادل بین فیلتر کردن اسپم و جلوگیری از مثبت کاذب (blocking legitimate emails). نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی مبارزه با هرزنامه نیازمند ترکیبی از راهکارهای فنی (فیلترها) و قانونی است. توسعه دهندگان باید اصول امنیتی را در طراحی سیستم های خود لحاظ کنند.
