مقدمه مفهومی درباره واژه مقیاس به معنای سطح یا اندازه نسبی یک چیز نسبت به چیز دیگر است و در فناوری اطلاعات می تواند به سطح خدمات، مقدار داده، یا اندازه نمایش اشاره داشته باشد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در مهندسی نرم افزار، scale اغلب در مفهوم ’’scale up’’ (افزایش ظرفیت یک ماشین) و ’’scale out’’ (افزایش تعداد ماشین ها) استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT در گرافیک کامپیوتری، scale به بزرگ نمایی یا کوچک نمایی یک عنصر اشاره دارد. در پایگاه های داده، scale می تواند به افزایش حجم داده ها اشاره داشته باشد. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها Scale یکی از اصول اصلی معماری مقیاس پذیر است و باید در انتخاب ابزارها، سرورها و ساختارها در نظر گرفته شود. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف با توسعه رایانش ابری و نیاز به پاسخ گویی به میلیون ها درخواست، مفهوم scale از مفهومی ایستا به مفهومی پویا و مدیریت پذیر تبدیل شد. تفکیک آن از واژگان مشابه Scale با Scalable متفاوت است؛ Scale وضعیت یا سطح فعلی است، در حالی که Scalable به قابلیت تغییر آن اشاره دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در زبان هایی مانند CSS برای تنظیم ابعاد اجزاء: `transform: scale(1.5);` یا در matplotlib برای تعیین scale محور در گراف ها. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن برخی تنها به scale از نظر گرافیکی نگاه می کنند، در حالی که این واژه در معماری نرم افزار و زیرساخت ها نیز کاربرد مهمی دارد. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی درک دقیق scale و نحوه اثر آن در سیستم ها برای مهندسان نرم افزار، تحلیل گران داده و طراحان گرافیکی ضروری است.
