مقدمه مفهومی درباره واژه واژه ’’ایمن’’ اشاره به شرایطی دارد که در آن خطرات به حداقل می رسند. در فناوری اطلاعات، این واژه هم به امنیت فیزیکی سیستم ها و هم به امنیت منطقی داده ها و عملیات اشاره دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در زمینه توسعه نرم افزار، کد ایمن (Safe Code) به کدی گفته می شود که در برابر خطاها و حملات مقاوم است. در زبان هایی مانند C# اصطلاح ’’Safe Code’’ به معنای استفاده نکردن از اشاره گرها و جلوگیری از بروز رفتارهای غیرقابل پیش بینی است. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT رمزگذاری داده های ذخیره شده در پایگاه داده، استفاده از گواهی نامه های SSL/TLS در تبادل اطلاعات، یا اجرای کد در sandbox، همگی مثال هایی از تلاش برای ایمن سازی سیستم ها هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها ایمنی در طراحی سیستم یکی از اصول بنیادی است. در معماری های مدرن، مکانیزم هایی مانند کنترل دسترسی، بررسی اعتبار داده ها، و محافظت در برابر تزریق SQL جهت ایمن سازی نرم افزار لحاظ می شوند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف بحث ایمنی از دهه ۱۹۷۰ با ظهور شبکه ها آغاز شد و در دهه ۱۹۹۰ با گسترش اینترنت و نیاز به رمزگذاری اطلاعات، به یکی از ستون های اصلی توسعه IT بدل شد. تفکیک آن از واژگان مشابه ایمن بودن با ’’خصوصی بودن’’ متفاوت است. ایمن بودن به محافظت از داده در برابر تهدیدات مربوط است، در حالی که ’’حریم خصوصی’’ بر جلوگیری از دسترسی بدون رضایت تأکید دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در C# می توان از `checked`, `try-catch`, و توابع `safe` استفاده کرد تا از بروز خطاها و تهدیدات جلوگیری شود. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن بعضی افراد تصور می کنند که صرفاً با نصب آنتی ویروس سیستم ایمن است، در حالی که ایمنی نیاز به استراتژی های چندلایه دارد. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی ایمن سازی باید بخشی از فرآیند مهندسی نرم افزار باشد، نه فقط یک مرحله پس از تولید. درک صحیح از ایمنی به حفظ اعتماد کاربران و بقای سیستم کمک می کند.
