مقدمه مفهومی درباره واژه واژه ’’Reserved blocks’’ به معنای بلوک هایی از منابع سیستم (معمولاً حافظه یا فضای ذخیره سازی) است که برای استفاده خاصی رزرو شده اند و در اختیار سایر فرآیندها قرار نمی گیرند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در برنامه نویسی، ’’reserved blocks’’ به بلوک های خاصی از حافظه یا داده ها اطلاق می شود که به طور موقت برای استفاده توسط سیستم عامل یا برنامه های خاص نگهداری می شوند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT در سیستم عامل ها و پایگاه های داده، معمولاً بلوک های ذخیره برای ذخیره داده های موقت، لاگ ها یا فرایندهایی که نیاز به دسترسی سریع دارند، رزرو می شوند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم ها، تخصیص بلوک های ذخیره به فرآیندها و سرویس های مختلف می تواند کارایی سیستم را افزایش دهد و باعث تخصیص بهینه منابع شود. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف استفاده از مفهوم بلوک های ذخیره در سیستم عامل ها و پایگاه های داده از اوایل دهه ۱۹۸۰ آغاز شد و به طور گسترده ای در زمینه های مختلف IT به کار گرفته شد. تفکیک آن از واژگان مشابه بلوک های ذخیره با ’’memory slots’’ تفاوت دارند. ’’Memory slots’’ به فضاهای مشخصی در حافظه فیزیکی اطلاق می شود، در حالی که ’’reserved blocks’’ به طور خاص برای ذخیره سازی موقت و اختصاصی رزرو می شوند. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در زبان های برنامه نویسی مانند C یا C++، برای رزرو بلوک های حافظه از توابع خاصی مانند `malloc` یا `calloc` استفاده می شود. این توابع بلوک های حافظه را برای استفاده خاص در برنامه رزرو می کنند. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که بلوک های ذخیره همیشه فضای اضافی دارند و هر فرآیند می تواند از آن ها استفاده کند، در حالی که این بلوک ها ممکن است به طور خاص برای وظایف یا فرآیندهای خاص رزرو شده باشند. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی درک نحوه تخصیص و استفاده بهینه از بلوک های ذخیره در سیستم ها و برنامه ها به بهبود عملکرد و تخصیص منابع کمک می کند. رزرو، تخصیص، حافظه
