مقدمه مفهومی درباره واژه واژه ’’rendezvous’’ به معنای دیدار یا ملاقات میان دو یا چند نفر است که معمولاً از پیش برنامه ریزی می شود. این ملاقات می تواند به منظور تبادل اطلاعات، هماهنگی کارها، یا ملاقات اجتماعی باشد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در زمینه های فناوری اطلاعات و ارتباطات، ’’rendezvous’’ به طور خاص در زمینه ارتباطات همزمان یا همزمانی فرآیندها به کار می رود، به ویژه در پروتکل های شبکه ای که برای زمان بندی و هماهنگی ارتباطات استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT در پروژه های توسعه نرم افزار یا در شبکه های ارتباطی، جلسات ’’rendezvous’’ ممکن است برای هماهنگی میان اعضای تیم یا برای حل مشکلات مشترک در نظر گرفته شود. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم ها و نرم افزارهای توزیع شده، واژه ’’rendezvous’’ می تواند به یک مکانیزم همگام سازی و همزمان سازی بین فرآیندها یا گره ها اشاره داشته باشد که در آن داده ها یا درخواست ها به صورت همزمان پردازش می شوند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف این واژه از زمان های اولیه در تاریخچه ارتباطات انسان ها برای اشاره به نقاط ملاقات بین افراد استفاده شده است، اما در فناوری های شبکه و ارتباطات مدرن نیز به عنوان یک اصطلاح تکنیکی به کار می رود. تفکیک آن از واژگان مشابه واژه ’’rendezvous’’ با ’’meeting’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’meeting’’ به طور عمومی به معنای هر نوع ملاقات است، ’’rendezvous’’ بیشتر به ملاقات های برنامه ریزی شده و از پیش تعیین شده اشاره دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در زبان های برنامه نویسی و شبکه های توزیع شده، ’’rendezvous’’ معمولاً به مکانیزم هایی اطلاق می شود که برای هماهنگی و همزمانی بین فرآیندها یا ارتباطات از راه دور استفاده می شوند. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یکی از سوءبرداشت ها این است که ’’rendezvous’’ همیشه به معنای ملاقات های فیزیکی است، در حالی که در دنیای فناوری این واژه می تواند به فرآیندهای هماهنگ شده در شبکه ها و سیستم های توزیع شده نیز اشاره داشته باشد. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی درک مفهوم ’’rendezvous’’ و کاربرد آن در شبکه ها و سیستم های توزیع شده می تواند به توسعه دهندگان در پیاده سازی سیستم های هماهنگ و همزمان کمک کند. این مکانیزم ها در طراحی سیستم های پیچیده و مقیاس پذیر بسیار حیاتی هستند. ملاقات، هماهنگی، فرآیندها
