مقدمه مفهومی درباره واژه چاپگر یا Printer یکی از پرکاربردترین دستگاه های جانبی کامپیوتر است که اطلاعات دیجیتال را به شکل فیزیکی و قابل لمس روی سطوح مختلف (عمدتاً کاغذ) ثبت می کند. چاپگرها در انواع مختلفی از جمله جوهرافشان، لیزری، سوزنی، حرارتی و سه بعدی تولید می شوند که هر کدام برای کاربردهای خاصی مناسب هستند. فناوری چاپگرها از زمان اختراع اولین چاپگرهای ضربه ای در دهه 1950 تاکنون پیشرفت های چشمگیری داشته است. چاپگرهای مدرن نه تنها قادر به چاپ متن و تصاویر با کیفیت بالا هستند، بلکه برخی از آن ها امکاناتی مانند اسکن، کپی و فکس را نیز در قالب دستگاه های چندکاره (All-in-One) ارائه می دهند. انتخاب چاپگر مناسب به عوامل مختلفی مانند حجم چاپ، کیفیت مورد نیاز، هزینه های عملیاتی و نوع کاربرد بستگی دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در برنامه نویسی سیستم ها، کنترل چاپگر از طریق درایورها انجام می شود. در توسعه نرم افزارهای اداری، قابلیت چاپ اسناد پیاده سازی می شود. در شبکه های کامپیوتری، چاپگرها به عنوان دستگاه های اشتراکی استفاده می شوند. در سیستم های جاسازی شده، چاپگرهای مخصوص برای خروجی داده استفاده می شوند. در صنعت بانکداری، چاپگرهای حرارتی برای چاپ رسید کاربرد دارند. در پزشکی، چاپگرهای مخصوص برای چاپ تصاویر تشخیصی استفاده می شوند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT چاپگرهای لیزری برای چاپ با حجم بالا در دفاتر. چاپگرهای جوهرافشان برای چاپ عکس با کیفیت. چاپگرهای سوزنی برای چاپ فرم های چندلایه. چاپگرهای سه بعدی برای نمونه سازی سریع. چاپگرهای POS در فروشگاه ها. چاپگرهای برچسب برای سیستم های انبارداری. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های اداری، چاپگرها به عنوان دستگاه های خروجی کلیدی هستند. در سیستم های یکپارچه، درایورهای چاپگر باید با سیستم سازگار باشند. در محیط های شبکه، چاپگرها به صورت اشتراکی استفاده می شوند. در سیستم های صنعتی، چاپگرهای مخصوص برای گزارش گیری استفاده می شوند. در سیستم های جاسازی شده، چاپگرهای کوچک برای خروجی داده تعبیه می شوند. در معماری IoT، چاپگرها می توانند به شبکه متصل شوند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف اولین چاپگرهای کامپیوتری در دهه 1950 معرفی شدند. در دهه 1970، چاپگرهای سوزنی مرسوم شدند. در دهه 1980، چاپگرهای لیزری و جوهرافشان معرفی شدند. در دهه 1990، چاپگرهای شبکه ای توسعه یافتند. در دهه 2000، دستگاه های چندکاره همه گیر شدند. در دهه 2010، چاپگرهای سه بعدی توجهات را جلب کردند. تفکیک آن از واژگان مشابه چاپگر نباید با اسکنر که دستگاه ورودی است اشتباه گرفته شود. همچنین با پلاتر که برای ترسیم دقیق استفاده می شود متفاوت است. چاپگر با فتوکپی نیز تفاوت دارد، اگرچه دستگاه های چندکاره ممکن است هر دو عملکرد را داشته باشند. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در ویندوز، از APIهای چاپ مانند GDI استفاده می شود. در جاوا، کلاس PrinterJob برای کنترل چاپگر استفاده می شود. در پایتون، کتابخانه هایی مانند pycups برای کار با چاپگر وجود دارد. در C#، فضای نام System.Drawing.Printing استفاده می شود. در برنامه های وب، CSS از media query print پشتیبانی می کند. در سیستم های جاسازی شده، درایورهای خاص برای چاپگرها نوشته می شوند. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک چالش رایج، مدیریت درایورهای چاپگر در سیستم های مختلف است. برخی ممکن است فکر کنند همه چاپگرها با همه سیستم ها سازگار هستند. هزینه های عملیاتی چاپگرها (مانند جوهر و تونر) می تواند مشکل ساز باشد. یک سوءبرداشت رایج این است که چاپگرهای ارزان تر همیشه مقرون به صرفه تر هستند. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی چاپگرها از ملزومات اساسی محیط های کاری هستند. در مستندات فنی، توصیه می شود نوع چاپگر مناسب برای هر کاربرد مشخص شود. برای محیط های سازمانی، انتخاب چاپگر باید بر اساس معیارهای دقیق انجام شود. در آموزش، آشنایی با انواع چاپگرها و کاربردهای آن ها مهم است. در طراحی سیستم های یکپارچه، سازگاری با چاپگرها باید در نظر گرفته شود.
