مقدمه مفهومی درباره واژه حالت عمودی (Portrait) یکی از دو جهت گیری اصلی در نمایش محتوا است که در آن ارتفاع بیشتر از عرض است. این اصطلاح از هنر نقاشی پرتره گرفته شده که سوژه ها معمولاً به صورت عمودی به تصویر کشیده می شدند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در توسعه اپلیکیشن های موبایل، تشخیص و مدیریت جهت گیری عمودی ضروری است. در طراحی وب ریسپانسیو، مدیا کوئری ها برای حالت عمودی تعریف می شوند. در پردازش تصویر، چرخش به حالت عمودی یک عملیات رایج است. مثال های واقعی و کاربردی صفحات کتاب های الکترونیکی معمولاً در حالت عمودی نمایش داده می شوند. فرم های ورود داده در اپلیکیشن های موبایل اغلب برای حالت عمودی بهینه سازی می شوند. نقش در توسعه نرم افزار در معماری سیستم های موبایل، پشتیبانی از حالت عمودی یک الزام اساسی محسوب می شود. تاریخچه و تکامل استانداردهای اولیه چاپ دیجیتال در دهه 1980 حالت عمودی را به عنوان فرمت پیش فرض تعیین کردند. تفکیک از واژگان مشابه نباید با حالت افقی (Landscape) که عرض بیشتر از ارتفاع دارد اشتباه گرفته شود. پیاده سازی در زبان های برنامه نویسی در Android با استفاده از ویژگی screenOrientation، در iOS با UIDeviceOrientation و در CSS با media query (orientation: portrait) پیاده سازی می شود. چالش های رایج چالش اصلی حفظ سازگاری رابط کاربری هنگام تغییر بین حالت های عمودی و افقی است. نتیجه گیری حالت عمودی یکی از ارکان اساسی در طراحی رابط کاربری مدرن محسوب می شود.
