مقدمه مفهومی افراز (Partitioning) یک تکنیک اساسی در سیستم های توزیع شده و پایگاه داده ها است که با تقسیم داده ها یا منابع به بخش های منطقی کوچکتر، امکان پردازش موازی و مدیریت بهینه را فراهم می کند. این روش به ویژه در سیستم های بزرگ مقیاس ضروری است. کاربرد در فناوری اطلاعات 1. در پایگاه داده: پارتیشن بندی جداول بزرگ 2. در سیستم های فایل: تقسیم فضای ذخیره سازی 3. در پردازش موازی: توزیع کار بین گره ها 4. در شبکه های کامپیوتری: تقسیم ترافیک شبکه مثال های واقعی - پارتیشن بندی جدول مشتریان بر اساس منطقه جغرافیایی - تقسیم داده در الگوریتم MapReduce - پارتیشن های جداگانه برای سیستم عامل و داده های کاربر در دیسک سخت نقش در توسعه نرم افزار انواع روش های افراز: - افراز افقی (Horizontal): تقسیم سطرها - افراز عمودی (Vertical): تقسیم ستون ها - افراز عملکردی (Functional): تقسیم بر اساس ویژگی های داد تاریخچه تکامل افراز در سیستم های کامپیوتری: - 1960: پارتیشن بندی اولیه دیسک ها - 1980: افراز در پایگاه داده های رابطه ای - 2000: افراز پیشرفته در سیستم های توزیع شده تفاوت با مفاهیم مشابه - با ’’Sharding’’ که نوع خاصی از افراز افقی است - با ’’Replication’’ که ایجاد کپی از داده هاست پیاده سازی فنی - در Linux: ابزارهای fdisk و parted - در SQL: دستورات PARTITION BY - در Hadoop: تقسیم داده بین Nodeها چالش ها - انتخاب کلید پارتیشن مناسب - تعادل بار بین پارتیشن ها - مدیریت تراکنش های بین پارتیچنی نتیجه گیری افراز صحیح داده ها و منابع، کلید دستیابی به مقیاس پذیری و کارایی در سیستم های بزرگ است.
