مقدمه مفهومی افراز (Partition) به فرآیند تقسیم یک منبع (مانند فضای ذخیره سازی یا مجموعه داده) به بخش های منطقی مستقل اطلاق می شود. این تکنیک در بسیاری از حوزه های سیستم های کامپیوتری کاربرد اساسی دارد. کاربرد در فناوری اطلاعات 1. در سیستم های فایل: پارتیشن بندی دیسک 2. در پایگاه داده: پارتیشن بندی جداول 3. در سیستم های توزیع شده: تقسیم داده ها 4. در پردازش موازی: تقسیم کار مثال های واقعی - پارتیشن های /home و /root در لینوکس - پارتیشن بندی جدول مشتریان بر اساس منطقه جغرافیایی - تقسیم داده در الگوریتم MapReduce نقش در توسعه نرم افزار انواع افراز: - افراز افقی (Horizontal Partitioning) - افراز عمودی (Vertical Partitioning) - افراز عملکردی (Functional Partitioning) تاریخچه تکامل مفهوم افراز: - 1960: پارتیشن بندی دیسک در سیستم های اولیه - 1980: افراز در پایگاه داده های رابطه ای - 2000: افراز در سیستم های توزیع شده تفاوت با مفاهیم مشابه - با ’’Sharding’’ که نوع خاصی از افراز افقی است - با ’’Replication’’ که ایجاد کپی است نه تقسیم پیاده سازی فنی - در Linux: ابزار fdisk برای پارتیشن بندی دیسک - در SQL Server: دستور CREATE PARTITION FUNCTION - در Hadoop: تقسیم داده بین Nodeها چالش ها - انتخاب کلید افراز مناسب - تعادل بار بین پارتیشن ها - مدیریت پیوستگی داده های مرتبط نتیجه گیری افراز صحیح منابع می تواند به بهبود چشمگیر عملکرد، مقیاس پذیری و قابلیت اطمینان سیستم منجر شود.
