مقدمه مفهومی پوچ (null) مفهومی بنیادی در برنامه نویسی است که نشان دهنده فقدان مقدار یا ارجاع به شیء می باشد. این مقدار در بسیاری از زبان های برنامه نویسی برای نشان دادن وضعیت ’’بدون مقدار’’ استفاده می شود. کاربردها در برنامه نویسی 1. مقداردهی اولیه اشاره گرها 2. برگرداندن نتیجه در صورت عدم وجود مقدار معتبر 3. نشان دهنده روابط اختیاری در ساختارهای داده مثال های کاربردی 1. در جاوا: String str = null; 2. در پایگاه داده: فیلدهای nullable 3. در JSON: {’’name’’: null} نقش در توسعه نرم افزار مدیریت صحیح مقادیر پوچ برای جلوگیری از خطاهای زمان اجرا مانند NullPointerException ضروری است. تاریخچه و تکامل مفهوم null توسط تونی هور در سال 1965 معرفی شد و به ’’اشتباه میلیارد دلاری’’ معروف گردید. امروزه زبان های مدرن راهکارهایی برای کاهش مشکلات آن ارائه می دهند. تفاوت با مفاهیم مشابه پوچ با صفر یا رشته خالی متفاوت است - صفر یک مقدار عددی معتبر است در حالی که پوچ نشان دهنده عدم وجود هرگونه مقدار می باشد. پیاده سازی فنی 1. در زبان های شی گرا: null 2. در پایگاه داده: NULL 3. در زبان های مدرن: Option/Maybe چالش های رایج 1. خطاهای زمان اجرا 2. مشکلات دیباگ کردن 3. ابهام در معنای null راهکارهای پیشنهادی 1. استفاده از الگوهای Null Object 2. اعتبارسنجی مقادیر قبل از استفاده 3. استفاده از Option/Maybe در زبان های مدرن نتیجه گیری درک رفتار null در هر زبان برنامه نویسی برای نوشتن کدهای ایمن و قابل اعتماد ضروری است.
