مقدمه مفهومی سیستم های چندکاربره پایه و اساس محاسبات اشتراکی هستند و تاریخچه آنها به مین فریم های دهه 1960 بازمی گردد. این سیستم ها با مدیریت کارآمد منابع سخت افزاری و نرم افزاری، امکان ارائه خدمات به کاربران متعدد را به صورت همزمان فراهم می کنند. امروزه اکثر سیستم عامل های مدرن، پایگاه داده ها و برنامه های سازمانی از معماری چندکاربره پشتیبانی می کنند. ویژگی های کلیدی 1) مدیریت منابع اشتراکی 2) جداسازی محیط کاربران 3) امنیت و کنترل دسترسی 4) مقیاس پذیری 5) قابلیت اطمینان. این ویژگی ها برای عملکرد صحیح سیستم ضروری هستند. انواع سیستم های چندکاربره 1) سیستم عامل های چندکاربره (مانند لینوکس، ویندوز سرور) 2) پایگاه داده های چندکاربره 3) برنامه های کاربردی چندکاربره 4) بازی های چندنفره 5) سیستم های ابری. هر نوع مکانیزم های خاص خود را برای مدیریت کاربران دارد. مزایا 1) صرفه جویی در هزینه های سخت افزاری 2) مدیریت متمرکز 3) اشتراک گذاری ساده داده ها 4) امنیت بالاتر 5) قابلیت نظارت و کنترل. این مزایا باعث محبوبیت این معماری شده است. چالش ها 1) پیچیدگی مدیریت منابع 2) مسائل امنیتی 3) تداخل عملکرد کاربران 4) نیاز به زیرساخت قوی 5) مشکلات عیب یابی. این چالش ها نیازمند راهکارهای فنی پیشرفته هستند. کاربردها 1) سیستم های بانکی 2) دانشگاه ها و مراکز آموزشی 3) شرکت های بزرگ 4) سرویس های ابری 5) بازی های آنلاین. این سیستم ها در بسیاری از محیط های سازمانی ضروری هستند. روندهای نوین 1) سیستم های چندکاربره ابری 2) مجازی سازی پیشرفته 3) کنترل دسترسی مبتنی بر نقش هوشمند 4) سیستم های توزیع شده چندکاربره 5) یکپارچه سازی با فناوری های هویت دیجیتال. نتیجه گیری معماری چندکاربره با وجود ظهور فناوری های جدید همچنان پایه اصلی بسیاری از سیستم های سازمانی است. آینده این سیستم ها با افزایش امنیت، مقیاس پذیری و هوشمندی همراه خواهد بود.
