مقدمه مفهومی درباره بارکننده بارکننده (Loader) جزء حیاتی سیستم عامل است که مسئولیت بارگذاری برنامه های اجرایی از دیسک به حافظه اصلی و آماده سازی آنها برای اجرا توسط پردازنده را بر عهده دارد. بارکننده پس از پیوندده (Linker)، مرحله نهایی قبل از اجرای برنامه است و وظایف مهمی مانند تخصیص حافظه، حل ارجاع های پویا، تنظیم مجدد آدرس ها و راه اندازی محیط اجرای برنامه را انجام می دهد. بارکننده پل ارتباطی بین برنامه های کاربردی و سیستم عامل است. انواع بارکننده ها 1. بارکننده مطلق (Absolute Loader): ساده ترین نوع که کد را در آدرس های از پیش تعیین شده بار می کند 2. بارکننده بازتنظیم پذیر (Relocating Loader): قابلیت بارگذاری در آدرس های مختلف حافظه را دارد 3. بارکننده پویا (Dynamic Loader): کتابخانه های مشترک را در زمان اجرا بار می کند 4. بارکننده اولیه (Bootstrap Loader): بخشی از سیستم که سیستم عامل را بار می کند 5. بارکننده شبکه ای (Network Loader): برنامه ها را از طریق شبکه بار می کند وظایف اصلی بارکننده - تخصیص فضای حافظه برای برنامه - خواندن محتوای فایل اجرایی از دیسک - حل ارجاع های نمادین و آدرس های نسبی - تنظیم مجدد آدرس ها در صورت نیاز - بارگذاری کتابخانه های مشترک مورد نیاز - راه اندازی محیط اجرای برنامه - انتقال کنترل به نقطه ورود برنامه چالش های طراحی بارکننده 1. امنیت در بارگذاری کدهای غیرقابل اعتماد 2. مدیریت حافظه در سیستم های embedded 3. پشتیبانی از فرمت های مختلف فایل اجرایی 4. بهینه سازی زمان بارگذاری 5. پشتیبانی از معماری های مختلف پردازنده 6. مدیریت نسخه های مختلف کتابخانه ها نتیجه گیری کاربردی بارکننده ها نقش اساسی در چرخه حیات برنامه ها دارند و طراحی کارآمد آنها تأثیر مستقیمی بر عملکرد سیستم دارد.
