مقدمه مفهومی آدرس IP (Internet Protocol Address) شماره ای منحصربفرد است که به هر دستگاه متصل به شبکه کامپیوتری که از پروتکل اینترنت استفاده می کند، اختصاص داده می شود. این آدرس امکان شناسایی و مکان یابی دستگاه را در شبکه فراهم می کند. کاربرد در فناوری اطلاعات در ارتباطات شبکه ای - در میزبانی وب - در سیستم های نظارتی - در امنیت شبکه - در بازی های آنلاین مثال های واقعی 127.0.0.1 (localhost) - 8.8.8.8 (DNS گوگل) - آدرس های DHCP - آدرس های اختصاصی سرورها نقش در توسعه نرم افزار پیاده سازی ارتباطات شبکه - عیب یابی اتصالات - امنیت برنامه ها - جغرافیایی سازی - تحلیل ترافیک تاریخچه و تکامل سیستم آدرس دهی IP از ARPANET در دهه 1970 آغاز شد. IPv4 در 1981 استاندارد شد و IPv6 در 1998 برای حل مشکل کمبود آدرس معرفی گردید. تفکیک از مفاهیم مشابه با ’’نام دامنه’’ که خوانایی بهتری دارد متفاوت است. پیاده سازی در سیستم های مختلف در ویندوز: ipconfig - در لینوکس: ifconfig یا ip - در روترها: صفحات مدیریت - در ابر: کنسول های مدیریتی چالش ها و ملاحظات کمبود IPv4 - حریم خصوصی - جعل آدرس IP - مسائل امنیتی - مدیریت آدرس های دینامیک بهترین روش ها استفاده از IPv6 در توسعه جدید - پیاده سازی احراز هویت - لاگ گیری مناسب - استفاده از VPN برای امنیت کاربرد در معماری های مدرن در رایانش ابری - در اینترنت اشیا - در شبکه های نسل پنجم - در سیستم های توزیع شده نتیجه گیری مدیریت صحیح آدرس های IP برای عملکرد بهینه شبکه و امنیت سیستم ها حیاتی است.
