مقدمه مفهومی در فناوری اطلاعات، اصطلاح مجتمع (Integrated) به سیستم ها، قطعات یا نرم افزارهایی اشاره دارد که به صورت یکپارچه طراحی شده اند تا با هماهنگی کامل با یکدیگر کار کنند. این یکپارچگی می تواند در سطح سخت افزار، نرم افزار یا ترکیبی از هر دو باشد. کاربرد در فناوری اطلاعات در سیستم های روی تراشه - در نرم افزارهای یکپارچه - در سیستم های سازمانی - در توسعه پلتفرم ها - در معماری های پیچیده مثال های واقعی پردازنده های مجتمع گرافیک - نرم افزارهای ERP - سیستم های توسعه یکپارچه (IDE) - تراشه های سیستم روی چیپ (SoC) نقش در توسعه نرم افزار کاهش پیچیدگی سیستم - بهبود عملکرد - ساده سازی استقرار - کاهش هزینه ها - افزایش قابلیت اطمینان تاریخچه و تکامل مفهوم سیستم های مجتمع از مدارهای مجتمع در دهه 1950 آغاز شد. در نرم افزار، این مفهوم در دهه 1980 با ظهور سیستم های یکپارچه سازمانی توسعه یافت. تفکیک از مفاهیم مشابه با ’’متصل’’ که ممکن است اتصال پس از طراحی باشد متفاوت است. همچنین با ’’یکپارچه’’ که سطح بالاتری از هماهنگی را می طلبد فرق دارد. پیاده سازی در فناوری های مختلف در سخت افزار: SoCها - در نرم افزار: پلتفرم های یکپارچه - در ابر: سرویس های مدیریت شده - در سازمان: سیستم های ERP چالش ها و ملاحظات وابستگی متقابل - مشکل ارتقاء جزء به جزء - هزینه اولیه بالا - پیچیدگی طراحی - انعطاف پذیری کمتر بهترین روش ها طراحی ماژولار درون یکپارچگی - استانداردسازی رابط ها - مستندسازی دقیق - برنامه ریزی برای ارتقاء - تست یکپارچه سازی کاربرد در معماری های مدرن در رایانش لبه با دستگاه های هوشمند - در پلتفرم های اینترنت اشیا - در سیستم های خودکار توسعه - در معماری های میکروسرویس نیمه مجتمع نتیجه گیری سیستم های مجتمع زمانی که به درستی طراحی شوند می توانند کارایی و قابلیت اطمینان بالایی ارائه دهند، اما نیاز به برنامه ریزی بلندمدت دارند.
