مقدمه مفهومی عدد صحیح (Integer) در برنامه نویسی به نوع داده ای گفته می شود که می تواند اعداد کامل (مثبت، منفی یا صفر) را در محدوده ای مشخص ذخیره کند. این نوع داده یکی از پایه ای ترین انواع در تمام زبان های برنامه نویسی است. کاربرد در فناوری اطلاعات در محاسبات ریاضی - در شمارش و حلقه ها - در اندیس گذاری آرایه ها - در الگوریتم ها - در رمزنگاری مثال های واقعی int در زبان C - Integer در پایتون - i32 در Rust - شمارنده حلقه for - اندیس آرایه ها نقش در توسعه نرم افزار پایه محاسبات - مدیریت حافظه - کنترل جریان برنامه - بهینه سازی عملکرد - پیاده سازی ساختارهای داده تاریخچه و تکامل اعداد صحیح از اولین زبان های برنامه نویسی مانند فورتران (1957) وجود داشته اند. در زبان های مدرن، انواع صحیح با اندازه های مختلف (8، 16، 32، 64 بیتی) معرفی شده اند. تفکیک از مفاهیم مشابه با ’’عدد اعشاری’’ که جزء کسری دارد متفاوت است. همچنین با ’’رشته عددی’’ که متن است فرق دارد. پیاده سازی در زبان های مختلف در C: int, short, long - در جاوا: int, Integer - در پایتون: int (با اندازه پویا) - در JavaScript: Number (اعشاری ولی برای اعداد صحیح کار می کند) چالش ها و ملاحظات سرریز (Overflow) - محدودیت دامنه - تفاوت بین زبان ها - بهینه سازی برای معماری های مختلف - نمایش اعداد منفی بهترین روش ها انتخاب اندازه مناسب - مدیریت سرریز - استفاده از انواع بدون علامت در صورت نیاز - مستندسازی محدوده ها - تست موارد مرزی کاربرد در معماری های مدرن در محاسبات ابری با حجم داده بالا - در رمزنگاری با اعداد بزرگ - در سیستم های بلادرنگ - در اینترنت اشیا با منابع محدود نتیجه گیری اعداد صحیح اگرچه ساده به نظر می رسند، اما انتخاب و استفاده صحیح از آنها تأثیر زیادی بر صحت و عملکرد برنامه دارد.
