مقدمه مفهومی ناهمسازی (Incompatibility) در سیستم های کامپیوتری به شرایطی گفته می شود که دو یا چند جزء (سخت افزار، نرم افزار، پروتکل یا فرمت داده) به دلایل مختلف قادر به تعامل صحیح با یکدیگر نیستند. این مشکل می تواند در سطوح مختلف از رابط های فیزیکی تا پروتکل های ارتباطی رخ دهد. کاربرد در فناوری اطلاعات در مهاجرت سیستم ها - در یکپارچه سازی نرم افزار - در ارتقاء سخت افزار - در انتقال داده ها - در توسعه چندسکویی مثال های واقعی برنامه های 32 بیتی روی سیستم عامل 64 بیتی - فرمت های فایل غیرقابل خواندن توسط نسخه های جدید - پروتکل های شبکه ناسازگار - کتابخانه های با وابستگی های متضاد نقش در توسعه نرم افزار مدیریت وابستگی ها - طراحی سیستم های سازگار - برنامه ریزی مهاجرت - کاهش هزینه های یکپارچه سازی - بهبود قابلیت همکاری تاریخچه و تکامل این چالش از اولین روزهای محاسبات وجود داشته است. موارد معروف شامل ناهمسازی IBM PC و Apple II در دهه 1980، جنگ های مرورگرها در دهه 1990 و مشکلات انتقال به ابر در دهه 2010 بوده است. تفکیک از مفاهیم مشابه با ’’خطا’’ که ممکن است موقت باشد متفاوت است. همچنین با ’’عدم پشتیبانی’’ که یک طرفه است فرق می کند. پیاده سازی راهکارها استفاده از استانداردهای باز - پیاده سازی لایه های سازگاری - توسعه مبدل ها و واسط ها - استفاده از محیط های مجازی - به کارگیری الگوهای طراحی انعطاف پذیر چالش ها و ملاحظات هزینه های حل ناهمسازی - تأخیر در پروژه ها - کاهش عملکرد - پیچیدگی فنی - نیاز به دانش تخصصی بهترین روش ها بررسی سازگاری قبل از انتخاب راهکار - استفاده از استانداردهای صنعتی - طراحی ماژولار - مستندسازی وابستگی ها - برنامه ریزی برای ارتقاء کاربرد در معماری های مدرن در میکروسرویس ها با API Gateway - در ابرهای هیبریدی با لایه های انتزاعی - در سیستم های قدیمی با کانتینرهای سازگاری نتیجه گیری مدیریت موثر ناهمسازی ها نیازمند درک عمیق از فناوری های درگیر، برنامه ریزی دقیق و گاهی اوقات توسعه راهکارهای خلاقانه برای تضمین تعامل صحیح بین اجزای سیستم است.
