مقدمه مفهومی ’’سلام به دنیا’’ (Hello World) به برنامههای سادهای گفته میشود که هدف اصلی آنها نمایش این پیام یا عبارتی مشابه در خروجی است. این برنامهها به عنوان اولین گام در یادگیری هر زبان برنامهنویسی جدید استفاده میشوند و هدف آنها معرفی سادهترین ساختار ممکن در آن زبان است. سنت نوشتن برنامه Hello World به سال 1974 و کتاب معروف ’’زبان برنامهنویسی C’’ توسط برایان کرنیگان و دنیس ریچی بازمیگردد. اهداف آموزشی - آشنایی با ساختار پایه زبان - یادگیری نحوه کامپایل/اجرای برنامه - درک مفاهیم اولیه ورودی/خروجی - تست محیط توسعه و ابزارها - ایجاد اعتمادبهنفس در یادگیرنده - مقایسه ساده بین زبانهای مختلف - شروع پروژههای جدید با پایهای ساده انواع پیادهسازی 1. برنامههای کنسولی ساده 2. نسخههای گرافیکی (GUI) 3. پیادهسازیهای تحت وب 4. نسخههای چندزبانه 5. برنامههای توزیعشده 6. نسخههای تعاملی 7. برنامههای مبتنی بر رویداد مثالهای معروف - زبان C: printf(’’Hello, World!’’); - پایتون: print(’’Hello, World!’’) - جاوا: System.out.println(’’Hello, World!’’); - JavaScript: console.log(’’Hello, World!’’); - اسمبلی: پیچیدهتر با فراخوانی سیستم - HTML: غیربرنامهنویسی با تگهای ساده - زبانهای خاص مانند Brainfuck: بسیار پیچیده توسعه مفهوم - برنامههای ’’Hello World’’ پیشرفته - مقایسه بین زبانها با معیارهای مختلف - استفاده در تست محیطهای توسعه جدید - نسخههای خلاقانه و هنری - برنامههای Hello World برای سختافزارهای خاص - پیادهسازی با الگوهای طراحی مختلف - استفاده در مستندات و آموزشهای رسمی اهمیت فرهنگی - نماد شروع و یادگیری در برنامهنویسی - نقطه اشتراک تمام برنامهنویسان جهان - معیاری برای سادگی و قابلدسترس بودن زبانها - سنتی پایدار در طول دههها - موضوع مسابقات و چالشهای برنامهنویسی - الهامبخش آثار هنری و فرهنگی مرتبط با فناوری