مقدمه مفهومی گرما (Heat) در سیستمهای کامپیوتری به انرژی گرمایی اشاره دارد که در اثر عملکرد اجزای الکترونیکی مانند پردازندهها، کارتهای گرافیک و دیگر قطعات سختافزاری تولید میشود. مدیریت این گرما یکی از چالشهای اساسی در طراحی سیستمهای محاسباتی مدرن است، زیرا افزایش دمای قطعات میتواند منجر به کاهش عملکرد، ناپایداری سیستم و حتی آسیب سختافزاری شود. خنککاری مؤثر برای حفظ کارایی و طول عمر سیستمهای کامپیوتری ضروری است. منابع تولید گرما 1. پردازنده مرکزی (CPU) 2. واحد پردازش گرافیکی (GPU) 3. تراشههای مادربرد 4. حافظههای رم و ذخیرهسازی 5. مدارهای تغذیه و تنظیم ولتاژ 6. درایورهای موتور و کنترلرها 7. اجزای شبکه و ارتباطی روشهای انتقال گرما - رسانش (Conduction): انتقال از طریق تماس مستقیم - همرفت (Convection): انتقال توسط سیالات (هوا/مایع) - تابش (Radiation): انتشار امواج الکترومغناطیسی - تغییر فاز (Phase Change): استفاده از گرمای نهان - ترکیبی (Hybrid): استفاده از چند روش همزمان روشهای خنککاری - خنککاری هوایی (فنها و هیتسینک) - خنککاری مایع (سیستمهای آبخنک) - خنککاری تبخیری (سیستمهای تغییر فاز) - خنککاری ترموالکتریک (اثر پلتیر) - خنککاری با مواد تغییر فاز - خنککاری با نانوسیالات - خنککاری غیرفعال (بدون قطعه متحرک) چالشهای مدیریت گرما - محدودیت فضای فیزیکی در دستگاهها - تعادل بین عملکرد و تولید گرما - مصرف انرژی سیستمهای خنککننده - سروصدا و ارتعاش فنها - قابلیت اطمینان در طول زمان - هزینههای پیادهسازی راهحلهای پیشرفته روندهای نوین - مواد جدید با رسانایی گرمایی بالا - طراحی سهبعدی تراشهها برای توزیع بهتر گرما - سیستمهای خنککاری هوشمند با کنترل فعال - فناوریهای خنککاری مایع در مقیاس کوچک - استفاده از هوش مصنوعی برای پیشبینی نقاط داغ - توسعه معماریهای کممصرف و کمحرارت
