مقدمه مفهومی درباره واژه هم ارزی رابطه ای است که تساوی یا تعویض پذیری دو عنصر را در یک زمینه خاص تعریف می کند. این مفهوم در علوم کامپیوتر برای مقایسه اشیا، مقادیر یا رفتارهای مختلف استفاده می شود. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در طراحی الگوریتم ها. در تست نرم افزار. در بهینه سازی کد. در نظریه گراف. در محاسبات نمادین. در طراحی سیستم های توزیع شده. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT مقایسه رشته ها بدون توجه به بزرگی حروف. تست هم ارزی کلاس ها در برنامه نویسی شی گرا. بررسی هم ارزی مدارهای منطقی. تحلیل هم ارزی حالت های سیستم. بهینه سازی کد با شناسایی بخش های هم ارز. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری نرم افزار، هم ارزی به طراحی ماژول های قابل تعویض کمک می کند. در الگوریتم ها، شناسایی حالت های هم ارز می تواند کارایی را بهبود بخشد. در سیستم های توزیع شده، هم ارزی به حفظ سازگاری کمک می کند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف این مفهوم از ریاضیات گسسته در دهه 1930 وارد علوم کامپیوتر شد. در دهه 1970 با ظهور نظریه محاسبات رسمیت یافت. امروزه در روش های رسمی و اثبات قضایا کاربرد گسترده ای دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه هم ارزی نباید با تساوی (Equality) اشتباه گرفته شود. هم ارزی می تواند در یک زمینه خاص تعریف شود، در حالی که تساوی معمولاً به برابری کامل اشاره دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Java با متد equals(). در Python با عملگر == و متد __eq__. در C++ با overload کردن عملگر ==. در Haskell با type class Eq. در زبان های رسمی با روابط هم ارزی. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک باور غلط این است که هم ارزی همیشه متقارن است، در حالی که در برخی سیستم ها ممکن است یک طرفه باشد. چالش اصلی، تعریف معیارهای صحیح برای هم ارزی است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی درک مفهوم هم ارزی و کاربردهای آن برای طراحی سیستم های منعطف و کارآمد ضروری است. این مفهوم پایه بسیاری از تکنیک های پیشرفته در علوم کامپیوتر است.
