مقدمه مفهومی درباره واژه محیط در فناوری اطلاعات چارچوبی است که تمام عوامل مؤثر بر اجرای سیستم را شامل می شود. این عوامل می توانند سخت افزاری، نرم افزاری، شبکه ای یا پیکربندی های خاص باشند که رفتار سیستم را تحت تأثیر قرار می دهند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در توسعه نرم افزار به محیط های مختلف توسعه، آزمایش و تولید. در سیستم های توزیع شده به تنظیمات شبکه. در رایانش ابری به منابع تخصیص یافته. در DevOps به زنجیره ابزارهای پیوسته. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT محیط توسعه محلی برنامه نویس. محیط آزمایش QA. محیط تولید نهایی. محیط دمو برای نمایش به مشتری. محیط staging برای تست نهایی قبل از تولید. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری نرم افزار، تفکیک محیط ها از اصول مهم است. در DevOps، مدیریت محیط ها بخش اصلی فرآیند است. در امنیت، تفکیک محیط ها از الزامات اساسی است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف این مفهوم از اولین روزهای محاسبات وجود داشته است. در دهه 2000 با ظهور مجازی سازی اهمیت بیشتری یافت. امروزه با کانتینرها و رایانش ابری بسیار پیشرفته شده است. تفکیک آن از واژگان مشابه محیط نباید با پلتفرم اشتباه گرفته شود. محیط به شرایط اجرا اشاره دارد، در حالی که پلتفرم به زیرساخت پایه اشاره می کند. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در خط فرمان با دستورات env. در برنامه نویسی با متغیرهای محیطی. در کانتینرها با فایل های Dockerfile. در ابزارهای CI/CD با پیکربندی pipeline. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک باور غلط این است که همه محیط ها باید یکسان باشند، در حالی که تفاوت های کنترل شده اغلب ضروری است. چالش اصلی، همگام سازی و مدیریت تغییرات بین محیط هاست. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی مدیریت صحیح محیط ها مهارتی حیاتی برای توسعه دهندگان و مهندسان DevOps است. درک تفاوت های محیط ها می تواند از بسیاری مشکلات در چرخه حیات نرم افزار جلوگیری کند.
