مقدمه مفهومی درباره واژه گرداننده (Drive) در فناوری اطلاعات به دستگاه های سخت افزاری اطلاق می شود که امکان ذخیره سازی و بازیابی داده ها را فراهم می کنند. این اصطلاح معمولاً برای دستگاه های ذخیره سازی مغناطیسی، نوری یا حالت جامد به کار می رود. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در سیستم عامل ها، مدیریت درایوها انجام می شود. در ذخیره سازی داده ها، سازماندهی درایوها مهم است. در شبکه های کامپیوتری، درایوهای اشتراکی استفاده می شوند. در مجازی سازی، درایوهای مجازی ایجاد می شوند. در بازیابی اطلاعات، دسترسی به درایوها ضروری است. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT هارددیسک های داخلی و اکسترنال، درایوهای SSD، درایوهای نوری CD/DVD/Blu-ray، درایوهای فلش USB، درایوهای شبکه NAS، درایوهای مجازی در ابر. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری ذخیره سازی، سازماندهی درایوها مهم است. در سیستم های توزیع شده، درایوهای اشتراکی استفاده می شوند. در معماری ابری، درایوهای مجازی ارائه می شوند. در سیستم های تحمل خطا، آرایه های درایو (RAID) پیاده سازی می شوند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف اولین درایوها در دهه 1950 معرفی شدند. در دهه 1980 درایوهای نوری رایج شدند. امروزه درایوهای حالت جامد (SSD) در حال جایگزینی درایوهای مغناطیسی هستند. تفکیک آن از واژگان مشابه گرداننده با دیسک (Disk) متفاوت است - دیسک به رسانه ذخیره سازی اشاره دارد. همچنین با حافظه (Memory) که معمولاً به RAM اشاره می کند تفاوت دارد. در برخی متون، گرداننده با پارتیشن که بخشی از درایو است اشتباه گرفته می شود. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با ماژول os برای مدیریت درایوها. در PowerShell با cmdlet های مدیریت دیسک. در Linux با دستورات mount و fdisk. در C++ با APIهای سیستم عامل. در Java با FileSystemView. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک باور غلط این است که همه درایوها با سرعت یکسانی کار می کنند. چالش اصلی، مدیریت درایوهای قدیمی و مستهلک شده است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی درایوها از اجزای اساسی سیستم های ذخیره سازی هستند و درک ویژگی ها و محدودیت های آنها برای طراحی سیستم های کارآمد ضروری است.
