مقدمه مفهومی درباره واژه بارگیری (Download) به فرآیند انتقال داده ها از یک منبع دور (معمولاً سرور) به دستگاه محلی (کلاینت) از طریق شبکه اطلاق می شود. این مفهوم اساسی در معماری کلاینت-سرور، پایه بسیاری از خدمات اینترنتی امروزی است. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در مرورگرهای وب، بارگیری صفحات و فایل ها انجام می شود. در برنامه نویسی شبکه، پیاده سازی پروتکل های بارگیری ضروری است. در اپلیکیشن های موبایل، بارگیری آپدیت ها صورت می گیرد. در سیستم های توزیع شده، بارگیری داده های اشتراکی انجام می شود. در محاسبات ابری، بارگیری فایل ها از فضای ذخیره سازی ابری انجام می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT بارگیری فایل ها از اینترنت، دریافت ایمیل ها، آپدیت نرم افزارها، دانلود موسیقی و ویدئو، دریافت دیتابیس های بزرگ، بارگیری کد از مخازن گیت. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری کلاینت-سرور، مکانیسم های بارگیری بهینه طراحی می شوند. در سیستم های توزیع شده، استراتژی های بارگیری موازی پیاده سازی می شوند. در معماری ابری، بارگیری ایمن داده ها مهم است. در برنامه های موبایل، مدیریت بارگیری در پس زمینه ضروری است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم بارگیری از اولین روزهای ARPANET در دهه 1960 وجود داشت. در دهه 1990 با گسترش اینترنت عمومی رایج شد. امروزه با پروتکل های پیشرفته مانند BitTorrent پیچیده تر شده است. تفکیک آن از واژگان مشابه بارگیری با دریافت (Receive) متفاوت است - دریافت کلی تر است. همچنین با انتقال (Transfer) که دوطرفه است تفاوت دارد. در برخی متون، بارگیری با fetch که ممکن است موقت باشد اشتباه گرفته می شود. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با کتابخانه requests. در JavaScript با fetch API. در Java با HttpURLConnection. در C# با WebClient. در PowerShell با Invoke-WebRequest. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک باور غلط این است که همه بارگیری ها قانونی هستند. چالش اصلی، مدیریت بارگیری های بزرگ و مقاوم در برابر قطعی است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی بارگیری از اساسی ترین عملیات شبکه است که درک مکانیسم های آن برای توسعه هرگونه سیستم توزیع شده ضروری می باشد.
