مقدمه مفهومی درباره واژه توصیفگر (Descriptor) در برنامه نویسی شیءگرا به مکانیسمی اشاره دارد که نحوه دسترسی به ویژگی های یک شیء یا تغییر آن ها را کنترل می کند. این مفهوم پیشرفته در زبان هایی مانند پایتون به توسعه دهندگان امکان می دهد منطق سفارشی برای عملیات get، set و delete روی ویژگی ها تعریف کنند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در اعتبارسنجی داده: کنترل مقادیر اختصاص داده شده به ویژگی ها. در ORM ها: نگاشت ویژگی های شیء به ستون های پایگاه داده. در محاسبات lazy: به تعویق انداختن محاسبات تا زمان دسترسی واقعی. در مدیریت حافظه: کنترل دقیق بر تخصیص و آزادسازی منابع. در APIها: تبدیل خودکار نوع داده هنگام دسترسی. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT اعتبارسنجی سن کاربر که باید بین 0 تا 120 باشد. تبدیل خودکار تاریخ بین فرمت های مختلف. محاسبه خودکار BMI از قد و وزن. lazy loading تصاویر در وب. نگاشت ویژگی های کلاس پایتون به فیلدهای JSON. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در طراحی چارچوب های ORM، توصیفگرها نقش کلیدی دارند. در معماری های پیچیده، آن ها امکان کپسوله سازی منطق کسب و کار را فراهم می کنند. در سیستم های اعتبارسنجی داده، توصیفگرها به عنوان بلوک های سازنده عمل می کنند. در الگوهای طراحی، پیاده سازی مفاهیمی مانند Proxy و Decorator را ساده تر می کنند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم توصیفگرها از اوایل دهه 1990 در زبان های شیءگرا ظاهر شد. در پایتون 2.2 (2001) به صورت رسمی معرفی شدند. امروزه در چارچوب های مدرن مانند Django و SQLAlchemy به صورت گسترده استفاده می شوند. تفکیک آن از واژگان مشابه توصیفگر با Property (که فقط برای یک ویژگی خاص است) و Decorator (که رفتار توابع را تغییر می دهد) متفاوت است. همچنین با Attribute که به سادگی به داده های شیء اشاره می کند تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با پیاده سازی متدهای __get__، __set__ و __delete__. در JavaScript با استفاده از Proxy. در C# با propertyهای دارای منطق get/set. در Java با استفاده از الگوی Proxy. در Ruby با متدهای define_method. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت: توصیفگرها همیشه عملکرد را کاهش می دهند (در حالی که می توانند با lazy loading عملکرد را بهبود بخشند). چالش اصلی: تعادل بین انعطاف پذیری و پیچیدگی در پیاده سازی. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی توصیفگرها ابزار قدرتمندی برای ایجاد کدهای انعطاف پذیر و قابل نگهداری هستند. در آموزش مفاهیم پیشرفته شیءگرایی، کاربرد توصیفگرها باید با مثال های عملی نشان داده شود.
