مقدمه مفهومی درباره واژه داده (Data) در علوم کامپیوتر به نمادها، ارقام، حقایق یا توصیف های خام اطلاق می شود که می توانند توسط کامپیوترها پردازش شوند. این مفهوم پایه ای در تمام سیستم های اطلاعاتی است و تفاوت آن با اطلاعات (Information) در سطح پردازش و زمینه است. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در پایگاه داده ها، در یادگیری ماشین، در سیستم های ذخیره سازی، در تحلیل کسب وکار، و در هر جایی که نیاز به جمع آوری، پردازش یا ذخیره سازی اطلاعات باشد استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT لاگ های سیستم، اطلاعات حسگرهای IoT، تراکنش های بانکی، پروفایل های کاربران در شبکه های اجتماعی، و داده های آب و هوایی همگی نمونه هایی از داده هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم ها، مدیریت داده یکی از ارکان اصلی است. در سیستم های توزیع شده، توزیع و همگام سازی داده ها چالش برانگیز است. در معماری های مدرن مانند داده محور (Data-driven)، داده در مرکز طراحی قرار دارد. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم داده از اولین روزهای محاسبات در دهه 1940 وجود داشت. در دهه 1970 با ظهور پایگاه داده های رابطه ای، مدیریت داده رسمیت یافت. امروزه با کلان داده ها و هوش مصنوعی، اهمیت داده به اوج رسیده است. تفکیک آن از واژگان مشابه داده با اطلاعات (Information) تفاوت دارد: داده خام است در حالی که اطلاعات داده پردازش شده در زمینه خاص است. همچنین با دانش (Knowledge) که درک حاصل از اطلاعات است متفاوت است. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با ساختارهایی مانند list و dict، در SQL با جداول، در Java با کلاس های مدل، در JavaScript با objectها، در سیستم های فایل با فرمت های مختلف ذخیره می شود. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن حجم زیاد داده های بدون ساختار، کیفیت پایین داده ها، و تصور اینکه همه داده ها ارزش یکسان دارند از چالش های رایج هستند. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی مدیریت مؤثر داده ها می تواند به تصمیم گیری های بهتر منجر شود. درک چرخه حیات داده از جمع آوری تا تحلیل برای طراحی سیستم های اطلاعاتی ضروری است.
