مقدمه مفهومی درباره واژه تبدیل (Conversion) در برنامه نویسی به عملیاتی گفته می شود که یک مقدار از یک نوع داده به نوع داده دیگر تغییر می کند. این مفهوم در پردازش داده ها و ارتباط بین سیستم ها اهمیت ویژه ای دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در تبدیل نوع داده ها (Type Conversion)، در سریالایز کردن و دیسریالایز کردن داده ها، در تبدیل فرمت های فایل، و در ارتباط بین سیستم های ناهمگن استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT تبدیل رشته به عدد در پردازش فرم ها، تبدیل JSON به شیء در JavaScript، تبدیل تاریخ بین فرمت های مختلف، تبدیل تصاویر بین فرمت های PNG و JPG، و تبدیل واحدهای اندازه گیری. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم ها، تبدیل داده ها بین لایه های مختلف ضروری است. در سیستم های توزیع شده، تبدیل فرمت های پیام اهمیت دارد. در میکروسرویس ها، تبدیل بین مدل های داخلی و خارجی یک چالش است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم تبدیل از اولین روزهای برنامه نویسی وجود داشته است. در دهه 1990 با ظهور سیستم های توزیع شده اهمیت آن افزایش یافت. امروزه در سیستم های مدرن، تبدیل کننده های پیچیده تری مانند GraphQL وجود دارند. تفکیک آن از واژگان مشابه تبدیل با Casting تفاوت دارد: Casting تفسیر مجدد همان بیت ها است در حالی که تبدیل ایجاد نمایش جدیدی از داده است. همچنین با Parsing که استخراج ساختار از رشته است متفاوت است. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Java با متدهای parseInt()، valueOf()، در Python با توابع int()، str()، در JavaScript با عملگرهای صریح مانند Number()، در C++ با عملگرهای تبدیل. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن تبدیل های ضمنی که می توانند باعث خطاهای پنهان شوند، از دست دادن دقت در تبدیل های عددی، و تصور اینکه همه تبدیل ها برگشت پذیر هستند از چالش های رایج هستند. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی مدیریت صحیح تبدیل های داده می تواند از بسیاری از خطاهای رایج برنامه نویسی جلوگیری کند. درک تفاوت بین تبدیل صریح و ضمنی در زبان های مختلف ضروری است.
