مقدمه مفهومی درباره واژه فرمان (Command) در علوم کامپیوتر به یک دستور صریح و ساختاریافته اشاره دارد که به سیستم کامپیوتری برای انجام عملی خاص ارسال می شود. این مفهوم پایه ای در تعامل انسان-ماشین و اتوماسیون فرآیندها است. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات فرمان ها در خط فرمان (CLI)، APIها، پروتکل های شبکه، سیستم های عامل و ربات یک کاربرد دارند. در الگوی طراحی Command، هر عملیات به صورت یک شیء کپسوله می شود که امکان undo/redo را فراهم می کند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT دستورات Linux مانند ls یا cd دستورات SQL مانند SELECT یا INSERT دستورات Git مانند git commit دستورات شبکه مانند ping دستورات Docker مانند docker run نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های توزیع شده، فرمان ها پایه ارتباط بین میکروسرویس ها هستند. در سیستم های event-driven، فرمان ها به عنوان رویدادهای قابل پردازش مدیریت می شوند. در ربات یک، فرمان ها حرکت و عمل ربات را کنترل می کنند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم فرمان به اولین سیستم های عامل مانند Unix در دهه 1970 بازمی گردد. با ظهور رابط های گرافیکی در دهه 1980، فرمان ها به پس زمینه رفتند اما در دهه 2000 با گسترش اتوماسیون و DevOps دوباره اهمیت یافتند. تفکیک آن از واژگان مشابه فرمان با Query که فقط داده می خواند و تغییری ایجاد نمی کند متفاوت است. همچنین با Request در وب که عمومی تر است فرق دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف Python: ماژول subprocess Java: Runtime.exec() C#: Process.Start() Bash: دستورات native shell PowerShell: cmdletها چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن چالش اصلی، امنیت اجرای فرمان هاست که می تواند به تزریق کد منجر شود. همچنین برخی توسعه دهندگان تفاوت بین فرمان های همزمان و ناهمزمان را درک نمی کنند. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی فرمان ها یکی از اساسی ترین مفاهیم در کنترل سیستم های کامپیوتری هستند که درک عمیق آنها برای هر متخصص IT ضروری است.
