مقدمه مفهومی درباره واژه کلیک (Click) در فناوری اطلاعات به عمل فشردن و رها کردن دکمه یک دستگاه اشاره گر (معمولاً ماوس) گفته می شود که یکی از اصلی ترین روش های تعامل کاربر با سیستم های کامپیوتری است. این مفهوم در طراحی رابط کاربری و تجربه کاربری نقش محوری دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در تعامل با رابط های کاربری گرافیکی. در برنامه نویسی رویدادمحور. در طراحی وب و اپلیکیشن های موبایل. در بازی های کامپیوتری. در سیستم های لمسی. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT کلیک روی دکمه های نرم افزار. انتخاب آیتم های منو. فعال کردن لینک ها در مرورگر. تعامل با عناصر بازی های کامپیوتری. استفاده از دکمه های لمسی در تبلت ها. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری رابط کاربری، روش اصلی تعامل کاربر است. در برنامه نویسی رویدادمحور، مبنای بسیاری از عملیات است. در تجربه کاربری، سادگی و کارایی را تعیین می کند. در طراحی وب، اساس ناوبری است. در بازی ها، کنترل بازی را ممکن می سازد. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف در دهه 1960 با اختراع ماوس مطرح شد. در دهه 1980 با رابط های گرافیکی گسترش یافت. امروزه در دستگاه های لمسی و هوشمند به شکل های جدیدی وجود دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه کلیک با تاچ (touch) متفاوت است - تاچ نیاز به فشار فیزیکی ندارد. همچنین با drag که شامل حرکت است تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در JavaScript با event listeners. در Python با کتابخانه های GUI. در Android با onClick. در iOS با IBAction. در بازی ها با سیستم های ورودی. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که همه کلیک ها یکسان هستند. چالش اصلی طراحی برای انواع مختلف کلیک (چپ، راست، دوبل) است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی مدیریت صحیح رویدادهای کلیک می تواند تجربه کاربری سیستم های نرم افزاری را به شدت بهبود بخشد.
