مقدمه مفهومی درباره واژه تکه (Chunk) در فناوری اطلاعات به بخشی از داده اطلاق می شود که به عنوان واحد مستقل برای پردازش، انتقال یا ذخیره سازی در نظر گرفته می شود. این مفهوم در بهینه سازی عملکرد سیستم های اطلاعاتی کاربرد گسترده دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در انتقال فایل های حجیم. در پردازش موازی داده. در ذخیره سازی اطلاعات. در سیستم های جریان رسانی (streaming). در پایگاه داده های توزیع شده. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT بخش های ویدیو در YouTube. بلوک های داده در Hadoop. تکه های حافظه در مدیریت حافظه. پکت های شبکه در پروتکل های انتقال. بخش های فایل در سیستم های فایل. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های توزیع شده، امکان پردازش موازی را فراهم می کند. در شبکه های کامپیوتری، انتقال کارآمد داده را ممکن می سازد. در پایگاه داده، مدیریت داده های حجیم را ساده تر می کند. در سیستم عامل، تخصیص منابع را بهینه می کند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف در دهه 1970 با سیستم های فایل مطرح شد. در دهه 1990 با اینترنت گسترش یافت. امروزه در سیستم های کلان داده و ابری حیاتی است. تفکیک آن از واژگان مشابه تکه با بسته (packet) متفاوت است - بسته واحد شبکه است. همچنین با بلوک (block) که اندازه ثابتی دارد تفاوت دارد. با بخش (segment) که مفهومی منطقی است نیز متمایز است. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با خواندن فایل به تکه ها. در Hadoop با MapReduce. در شبکه با تقسیم داده به بخش ها. در پایگاه داده با پارتیشن بندی. در JavaScript با chunked encoding. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که همه تکه ها باید اندازه یکسان داشته باشند. چالش اصلی تعیین اندازه بهینه تکه ها برای کاربردهای مختلف است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی استفاده از تکه ها روشی کارآمد برای مدیریت داده های حجیم و بهبود عملکرد سیستم های اطلاعاتی است.