مقدمه مفهومی درباره واژه پردازه فرزند (Child Process) در سیستم عامل به فرآیندی اطلاق می شود که توسط فرآیند دیگری (والد یا Parent Process) ایجاد شده است. این مفهوم پایه ای برای اجرای موازی برنامه ها و مدیریت منابع در سیستم عامل است. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در اجرای موازی برنامه ها. در سرورهای وب برای مدیریت درخواست ها. در اسکریپت نویسی سیستم. در پردازش های توزیع شده. در مدیریت منابع سیستم. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT فرآیندهای Apache برای پردازش درخواست های HTTP. اسکریپت های پوسته که برنامه های دیگر را اجرا می کنند. پردازش های ایجاد شده توسط fork در Unix. کارگران (workers) در Node.js. پردازش های پس زمینه در سیستم های عامل. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم عامل، امکان اجرای موازی را فراهم می کند. در برنامه نویسی سیستم، قابلیت تقسیم کار را می دهد. در سرورها، مقیاس پذیری را ممکن می سازد. در پردازش داده، موازی سازی را انجام می دهد. در امنیت، ایزوله کردن اجرا را فراهم می کند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف در دهه 1960 با Unix معرفی شد. در دهه 1980 در سیستم عامل های مدرن استاندارد شد. امروزه در تمام سیستم عامل های چندوظیفه ای وجود دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه پردازه فرزند با نخ (thread) متفاوت است - نخ ها حافظه را به اشتراک می گذارند. همچنین با پردازه مستقل که والد ندارد تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در C با تابع fork. در Python با ماژول subprocess. در جاوا با ProcessBuilder. در سیستم عامل با فراخوانی های سیستمی. در Node.js با child_process. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که پردازه های فرزند همیشه سریع تر هستند. چالش اصلی مدیریت ارتباط بین پردازه ها و جلوگیری از پردازه های یتیم است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی استفاده صحیح از پردازه های فرزند می تواند کارایی و قابلیت اطمینان سیستم های نرم افزاری را به شدت افزایش دهد.
