جدول جو
جدول جو

معنی Bracket

Bracket
مقدمه مفهومی درباره واژه
کروشه یا Bracket در برنامه نویسی به نمادهای [ و ] اطلاق می شود که کاربردهای متنوعی در زبان های برنامه نویسی دارند. این نمادها عمدتاً برای کار با ساختارهای داده ترتیبی و دسترسی به عناصر آنها استفاده می شوند.

کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در اکثر زبان های برنامه نویسی، کروشه ها برای دسترسی به عناصر آرایه ها و لیست ها استفاده می شوند. در زبان هایی مانند Python، کروشه ها برای تعریف لیست ها و دیکشنری ها کاربرد دارند. در عبارات منظم، کروشه ها برای تعریف کلاس های کاراکتر استفاده می شوند. در برخی زبان ها، کروشه ها برای تعریف پارامترهای جنریک نیز استفاده می شوند.

مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در Python: my_list = [1, 2, 3]. در JavaScript: const item = array[0]. در Java: List list = new ArrayList<>(). در عبارات منظم: [a-z] برای تطابق هر حرف کوچک. در YAML/JSON برای آرایه ها استفاده می شوند: [ ’’item1’’, ’’item2’’ ].

نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
کروشه ها امکان دسترسی تصادفی به عناصر آرایه را فراهم می کنند. آنها در تعریف ساختارهای داده پویا نقش اساسی دارند. در مترجم ها و مفسرها، کروشه ها برای تجزیه آرایه ها و لیست ها استفاده می شوند. در ابزارهای تحلیل کد، کروشه ها برای تشخیص الگوهای دسترسی به آرایه مهم هستند.

شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
کروشه ها از زبان Fortran (1957) برای آرایه ها استفاده شدند. در زبان C (1972) برای دسترسی به آرایه ها استاندارد شدند. در دهه 1990 با ظهور زبان های شی گرا کاربردهای جدیدی یافتند. امروزه در اکثر زبان های مدرن استفاده می شوند.

تفکیک آن از واژگان مشابه
کروشه با آکولاد {} و پرانتز () متفاوت است. کروشه عمدتاً برای آرایه ها و اندیس ها استفاده می شود، در حالی که آکولاد برای بلوک های کد و پرانتز برای عبارات و پارامترهای تابع به کار می روند. همچنین با Angle Bracket <> که در تایپ های جنریک استفاده می شود تفاوت دارد.

شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python/JavaScript: list = [1, 2, 3]; item = list[0]. در Java/C#: int[] array = new int[5]; array[0] = 1. در SQL: WHERE column IN (’val1’, ’val2’). در Regex: [A-Za-z]. در TypeScript: Array. در PowerShell: $array = @(1, 2, 3).

نقش واژه در طراحی مدرن مانند DevOps، Microservices، AI و غیره
در DevOps، فایل های پیکربندی (مانند JSON/YAML) از کروشه ها استفاده می کنند. در میکروسرویس ها، APIها ممکن است پارامترهای آرایه ای دریافت کنند. در AI، مدل های پردازش زبان باید نحو کروشه ها را درک کنند. در IaC، فایل های Terraform از کروشه ها برای لیست ها استفاده می کنند.

چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که کروشه ها و آکولادها قابل تعویض هستند. چالش اصلی تشخیص کاربردهای مختلف کروشه ها در زبان های مختلف است. همچنین تفاوت بین کروشه های تک [] و دو تایی [[]] در برخی زبان ها مانند R و Bash ممکن است گیج کننده باشد.

نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
کروشه ها از عناصر پایه کار با ساختارهای داده در اکثر زبان ها هستند. در آموزش برنامه نویسی باید کاربردهای مختلف آنها به وضوح توضیح داده شود. در مستندات فنی، نحو استفاده از کروشه ها باید مطابق استاندارد زبان هدف باشد.
تصویری از Bracket
تصویر Bracket
فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT

واژه‌های مرتبط با Bracket

Packet

Packet
مقدمه مفهومی
بسته (Packet) در شبکه های کامپیوتری به بلوک کوچکی از داده گفته می شود که برای انتقال در شبکه فرمت بندی شده است. هر بسته شامل اطلاعات کنترل (هدر) و داده اصلی (payload) می باشد.
کاربرد در فناوری اطلاعات
1. در پروتکل های شبکه: TCP/IP، UDP
2. در شبکه های WAN و LAN
3. در ارتباطات اینترنتی
4. در شبکه های بی سیم
مثال های واقعی
- بسته های IP در اینترنت
- فریم های اترنت در شبکه های محلی
- سلول های ATM در شبکه های مخابراتی
نقش در توسعه نرم افزار
در برنامه نویسی شبکه:
- کتابخانه socket در Python
- APIهای سطح پایین در C/C++
- کتابخانه net در Go
تاریخچه
مفهوم بسته بندی داده از دهه 1960 شکل گرفت:
- 1969: توسعه ARPANET با معماری مبتنی بر بسته
- 1974: معرفی پروتکل TCP/IP
- 1983: استانداردسازی اترنت
تفاوت با مفاهیم مشابه
- با ’’Frame’’ که در لایه 2 OSI کار می کند
- با ’’Segment’’ که در لایه 4 OSI استفاده می شود
پیاده سازی فنی
- در Wireshark: تحلیل بسته های شبکه
- در Python: کتابخانه scapy برای دستکاری بسته ها
- در Linux: دستور tcpdump
چالش ها
- از دست رفتن بسته ها (Packet Loss)
- تاخیر در انتقال (Latency)
- مسیریابی بهینه
نتیجه گیری
معماری مبتنی بر بسته، اساس ارتباطات مدرن دیجیتال را تشکیل می دهد و امکان انتقال کارآمد داده ها در شبکه های پیچیده را فراهم می کند.
Packet
فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT

Brace

Brace
مقدمه مفهومی درباره واژه
آکولاد یا Brace در برنامه نویسی به جفت نمادهای { و } اطلاق می شود که برای تعیین محدوده بلوک های کد، توابع، حلقه ها و ساختارهای کنترلی استفاده می شوند. این نمادها در بسیاری از زبان های برنامه نویسی مدرن کاربرد اساسی دارند.

کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در زبان هایی مانند C، C++، Java و JavaScript، آکولادها برای تعریف بدنه توابع و بلوک های کد استفاده می شوند. در ساختارهای کنترلی مانند if، for و while، آکولادها محدوده اجرای دستورات را مشخص می کنند. در JSON، آکولادها برای تعریف اشیا استفاده می شوند. در برخی زبان ها مانند Python، معادل آکولاد با تورفتگی مشخص می شود.

مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در زبان C، تابع main با آکولادها تعریف می شود: int main() { ... }. در JavaScript، اشیا به این شکل تعریف می شوند: const obj = { key: value }. در CSS، قوانین استایل با آکولادها محصور می شوند: selector { property: value }. در JSON داده ها با آکولادها تعریف می شوند: { ’’name’’: ’’value’’ }.

نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
آکولادها ساختار کد را خوانا و سازماندهی شده نگه می دارند. آنها محدوده متغیرها (scope) را مشخص می کنند. در مترجم ها و مفسرها، آکولادها برای تجزیه سلسله مراتبی کد استفاده می شوند. در ابزارهای فرمت دهی کد، آکولادها برای زیباسازی کد مهم هستند.

شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
آکولادها از زبان B (1969) به ارث رسیده اند. در زبان C (1972) به صورت استاندارد درآمدند. در دهه 1990 با گسترش زبان های شی گرا اهمیت یافتند. امروزه در اکثر زبان های مدرن (به جز Python) استفاده می شوند.

تفکیک آن از واژگان مشابه
آکولاد با کروشه [] و پرانتز () متفاوت است. آکولاد برای بلوک های کد و اشیا استفاده می شود، کروشه برای آرایه ها و اندیس ها، و پرانتز برای عبارات و پارامترهای تابع. همچنین با Angle Bracket <> که در تایپ های جنریک استفاده می شود تفاوت دارد.

شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C/Java/JavaScript: if (condition) { statements }. در JSON: { ’’key’’: ’’value’’ }. در CSS: selector { property: value }. در Go: func name() { ... }. در Rust: fn main() { ... }. در PHP: . در Python: از تورفتگی به جای آکولاد استفاده می شود.

نقش واژه در طراحی مدرن مانند DevOps، Microservices، AI و غیره
در DevOps، ابزارهای CI/CD باید نحو آکولادها را درک کنند. در میکروسرویس ها، فایل های پیکربندی (مانند JSON) از آکولادها استفاده می کنند. در AI، مدل های تولید کد باید آکولادها را به درستی پردازش کنند. در IaC، فایل های HCL از آکولادها برای تعریف منابع استفاده می کنند.

چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که آکولادها در همه زبان ها الزامی هستند (در Python نیستند). چالش اصلی تطابق آکولادهای باز و بسته در کدهای پیچیده است. همچنین تفاوت بین آکولادها در زبان های مختلف (مثلاً در PHP که باید با تگ های
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
آکولادها از عناصر پایه نحو بسیاری از زبان ها هستند. در آموزش برنامه نویسی باید کاربرد صحیح آنها آموزش داده شود. در مستندات فنی، استفاده از آکولادها باید مطابق استاندارد زبان هدف باشد.
Brace
فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT