معنی monoton
- monoton
- خسته کننده، یکنواخت، بی روح، یکنواختی
واژههای مرتبط با monoton
monoton
- monoton
- بی روح، یِکنَواخت
monoton
- monoton
- بِه طُورِ یِکنَواخت، یِکنَواخت
monotone
- monotone
- بِه طُورِ یِکنَواخت، یِکنَواخت، بی روح
monotoon
- monotoon
- بِه طُورِ یِکنَواخت، یِکنَواخت
monotone
- monotone
- بِه طُورِ یِکنَواخت، یِکنَواخت
monotoni
- monotoni
- یِکنَواختی، یِکنَواخت
monotono
- monotono
- بی روح، یِکنَواخت، خَستِه کُنَندِه
monótono
- monótono
- بی روح، یِکنَواخت، خَستِه کُنَندِه
monotonía
- monotonía
- بی روحی، یِکنَواختی، کِسِل بودَن