معنی ملکت ده

ملکت ده

کشور دهنده بخشنده مملکت، پادشاهی بخش: (آن شاه که امر لطف و قهرش ملکت ده و سلطنت ستان است) (وحشی بافقی. چا. امیر کبیر. 176)