معنی کند زبان
- کند زبان
- کسی که زبانش بهنگام سخن گفتن کند باشد الکن
واژههای مرتبط با کند زبان
کند زبانی
- کند زبانی
- لکنت زبان
کندزبان
- کندزبان
- اکهم
کندزبان
- کندزبان
- کسی که در سخن گفتن کند باشد یا زبانش بگیرد، الکن
کندزبان
- کندزبان
- کسی که زبانش به هنگام سخن گفتن کند باشد. الکن. (فرهنگ فارسی معین) :
کسی که ژاژ دراید به درگهی نشود
که چرب گویان آنجا شوند کندزبان.
فرخی (دیوان ص 329)
گنده زبان
- گنده زبان
- کسی که بی سبب به دیگران ناسزا بگوید و دشنام بدهد، بدزبان
کند بیان
- کند بیان
- کند سخن من من کن کسی که در بیان و تقریر کند است
گنده زبان
- گنده زبان
- کسی که بد مردمان بسیار گوید بد زبان: هر چه بخواهد بده که گنده زبانست دیور میده نه کنده راند و نه رش. (منجیک)
کندزبانی
- کندزبانی
- لکنت زبان. (فرهنگ فارسی معین)
گنده زبان
- گنده زبان
- آنکه بسیار بدِ مردمان گوید. بدزبان:
هرچه بخواهد بده که گنده زبان است
دیو رمیده نه کنده داند و نه رش.
منجیک